بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ برای کاروان تیم ورزشی کشورمان در شرایطی به پایان رسید که ورزشکاران ما توانستند با مجموع ۱۲ مدال در دو رشته کشتی و تکواندو به کار خود پایان بدهند.

نکته جالب توجه در ارتباط با مدال آوری دو رشته کشتی و تکواندو روسای فدراسیون هر دو رشته بود. اینکه نفرات اول هر دو فدراسیون کشتی و تکواندو هر یک سابقه کسب مدال طلا در بازی‌های المپیک را داشته‌اند.

ورزش کشتی که در دو رشته فرنگی و آزاد در این بازی‌ها حضور پیدا کرده بود، با 11 نفر شرکت کننده ۸ مدال آورد، یعنی  ۷۵ درصد اعضای این تیم موفق به کسب مدال شدند.

اما در تکواندو اتفاقی جالب‌تر رخ داد و همه شرکت کنندگان در این رشته چه بانوان و چه آقایان توانستند با دست پر صحنه مسابقات را ترک کنند تا تکواندو با کارنامه صددرصد موفقیت به کار خود خاتمه بدهد.

علیرضا دبیر دارنده مدال طلای بازی‌های المپیک ۲۰۰۰ سیدنی، طلای جهان در سال ۱۹۹۸ و سه نقره دیگر جهانی که در حال حاضر ریاست فدراسیون کشتی را بر عهده دارد، مشخص کرد در چنین آوردگاه‌های بزرگی قابلیت هدایت فدراسیونش را به نحو احسن داشته و می‌دانست که چطور و در چه شرایطی باید ورزشکارانش را به بازی‌ها اعزام کند تا دست پر برگردند.

هادی ساعی نیز که پرافتخارترین المپین ایران است، با کسب ۲ مدال طلا در المپیک‌های ۲۰۰۴ آتن و ۲۰۰۸ پکن و یک برنز در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی شرایط بهتری را برای فدراسیون‌هاش رقم زد و توانست با صددرصد موفقیت و مدال‌آوری توسط ورزشکاران اعزامی‌اش ثابت کند تا چه اندازه حضور چنین افرادی در راس فدراسیون‌های مدال آور ورزشی تاثیرگذار است.

گرچه در رشته‌های دیگری مثل وزنه برداری هم ما افرادی را در راس فدراسیون داشتیم که جزو مدال آوران بازی‌های گذشته المپیک بودند. سجاد انوشیروانی رئیس فدراسیون وزنه برداری دارنده مدال نقره المپیک ۲۰۱۲ لندن است و نایب رییس او بهداد سلیمی دارنده مدال طلای المپیک ۲۰۱۲ لندن، اما آنها خیلی زمان برای آماده شدن تا المپیک نداشتند. مثل احسان حدادی که تازه 3 ماه قبل رییس فدراسیون دومیدانی شد.

شک نکنید که در صورت حمایت از این دو، در المپیک لس آنجلس دومیدانی و وزنه برداری هم مدال المپیک خواهند داشت. بدون شک بهره‌برداری و استفاده از چنین افرادی در راس فدراسیون‌ها قطعاً می‌تواند اثرات مثبتی را در بدنه ورزش کشورمان به ویژه رشته‌های مدال آور نمایان کند. آنچنان که در رشته کشتی و تکواندو به وضوح شاهدش بودیم.

هادی ساعی و علیرضا دبیر با نتایجی که در المپیک ۲۰۲۴ پاریس با تیم‌های اعزامی‌شان بدست آوردند، مسیر واضحی را به اهالی فوتبال نشان دادند. اینکه در چنین شرایطی که تجربیات ارزنده و حضور در عرصه بین المللی چه سرمایه‌هایی را به ورزش و رشته‌های مختلف هدیه می‌کند و چطور می‌توان با بهره گیری از این قبیل افراد مسیرهای طولانی موفقیت را از کمربندی رفت و آنها را به مراتب کوتاه تر کرد.  

بی گمان حضور افراد شایسته مانند علی دایی‌ها، مهدوی کیاها، هاشمیان‌ها و... با تجربیات ارزنده حضور در جام‌های جهانی و باشگاه‌های بزرگ اروپایی در رأس فدراسیون رشته‌ای مثل فوتبال - که پنج دهه است حسرت حضورش در بازی‌های المپیک بر دل علاقه‌مندان به این رشته پرطرفدار باقی مانده – مؤثرتر از افرادی است که فارغ از توانایی‌های مدیریتی‌شان در بخش‌های مختلف، سررشته ای از این ورزش ندارند. آنچه به وضوح در دو رشته المپیکی تکواندو و کشتی شاهدش بودیم.