به گزارش خبرورزشی، حضور بازیکنان خارجی همواره یکی از جذاب ترین بخش های فصل نقل و انتقالات بوده و از دیرباز تاکنون قانون های بسیار عجیب و غریبی در این خصوص در فوتبال ایران تصویب شده و همواره کیفیت سنجی این بازیکنان و پرهیز از بروز مسائلی همچون دلالیسم برای جذب خارجی های باکیفیت از مساله های حل نشده فوتبال ایران بوده است.
در فصول اخیر لیگ ایران، باشگاه ها از لحاظ جذب خارجی های فوتبال ایران وارد سطح متفاوت تری شده اند و در این مدت شاهد حضور بازیکنان با کیفیتی در تیم های مختلف بوده ایم. برای مثال در همین فصل گذشته ما حتی در تیم پایین جدولی استقلال خوزستان نیز شاهد بازیکنان خارجی با کیفیتی بودیم، با توجه به اینکه مارکت نقل و انتقالات داخلی همواره پر از بازیکنان با کیفیت داخلی نبوده، گرایش به سمت خرید خارجی ها یکی از آپشن های دم دست برای تیم های مدعی بوده اما تجربه نشان داده که حضور موفق در مارکت بازیکنان داخلی فاکتور تاثیرگذارتری نسبت به خرید بازیکنان خارجی است. چرا که تکیه بیش از حد به بازیکنان خارجی مسئله ای است که در وجود خود ریسک بسیاری بالایی را به همراه دارد اما گاهی اوقات برخی تیم های داخلی به دلیل شکست در مارکت داخلی و یا حضور دیرهنگام، بازار بازیکنان با کیفیت داخلی را خالی می‌بینند و مجبورند به سمت بازیکنان خارجی حرکت کنند. موضوعی که شاید این فصل یکی از چالش های پرسپولیس است.
چالش برانگیز هم برای بازیکن، هم برای باشگاه!
در حال حاضر بازار بازیکنان داخلی لیگ ایران دارای بازیکنان با کیفیت زیادی نیست و از سوی دیگر پرسپولیس هم سه بازیکن تاثیر گذار خود یعنی مهدی ترابی، دانیال اسماعیلی فر و علیرضا بیرانوند را از دست داده و برای جایگزین کردن این بازیکنان به دنبال خرید بازیکنان خارجی است اما همان طور که اشاره کردیم بازیکنان خارجی فارغ از سطح کیفیت و سابقه حضور در باشگاه های بزرگ مثل یک هندوانه در بسته هستند که تضمین بالایی برای تکرار عملکرد خوب گذشته شان یا اوج گیری شان در فوتبال ایران نیست چرا که این بازیکن خارجی چالش های خود را صرفا در مستطیل سبز نمی‌بیند بلکه حضور آن ها در جامعه ای جدید و فرهنگی جدید نیز موضوعی چالشی برای آن ها است. حتی برای باشگاه هم پذیرش بازیکن خارجی جدید چالش برانگیزتر است!
برای مثال بسیار بوده اند بازیکنان خارجی ای که به دلیل حل نشدن در جو جامعه ایرانی کشور را ترک کرده اند، بازیکنانی مثل لی آروین که دوران کوتاه درخشانی در تراکتور داشت یا لوکادیایی که گل های مهمی‌برای پرسپولیس در فصل قهرمانی این تیم به ثمر رساند.
بلایی که سر سپاهان مورایس آمد
برای ملموس تر شدن ماجرا به یک مثال شهودی از اتکای بیش از حد یک تیم مدعی به خارجی ها می‌پردازیم. در فصل ۱۴۰۱-۱۴۰۲ لیگ برتر پرسپولیس پس از ناکامی‌برای رسیدن به قهرمانی در فصل گذشته اش کار خود را در بازار نقل و انتقالات آغاز کرد و این قضیه همراه شد با کوچ ایرانی های با کیفیت به اردوی سرخ ها و بازار بازیکنان داخلی برای تیم های مدعی ای مثل استقلال و سپاهان بسیار کوچک شد و تیمی مثل سپاهان بار برخی از پست های حیاتی تیم را روی دوش خارجی ها گذاشت و این تیم برای سه پست وینگر، هافبک و دفاع میانی دست به خرید سه بازیکن خارجی زد تا به عنوان بازیکن فیکس در ترکیب تیم حضور پیدا کنند. مانوئل فرناندز، رناتو سیلویرا و و الویس کامسوبا سه بازیکن به ظاهر با کیفیتی بودند که با مورایس به ایران آمدند اما در طول فصل هیچگاه به پیوستگی حضور در ترکیب سپاهان نرسیدند و صرفا چند نمایش کوتاه درخشان از آن ها به یادمان است و سپاهان به این دلیل مجبور شد به داشته های داخلی خود اتکا کند و منطقا داشته های داخلی اش هم به کیفیت بازیکنان حاضر در پرسپولیس نبودند و در پایان هم کورس را به پرسپولیس باخت و در جام حذفی هم مقابل سرخ ها شکست خورد. پرسپولیس در آن فصل سه گانه داخلی کسب کرد و اصلی ترین دلیل آن هم حضور بسیار موثر و فعال در بازار نقل و انتقالات داخلی بود.
نگرانی دوگانه در پرسپولیس
تا زمانی که به یاد داریم به جز چند فصل استثنا همواره جام لیگ برتر از آن تیمی بوده که بیشترین بهره وری را از بازار بازیکنان داخلی داشته است و حالا در این فصل قضیه وارونه شده و پرسپولیسی ها توفیق چندانی در بازار داخلی نداشته اند و همه آن ها امیدوار به خرید بازیکنان خارجی برای پست های خالی شده این تیم هستند، برای مثال هم اکنون خبرهایی از جذب یک دروازه بان مکزیکی برای سرخ ها به گوش می‌رسد یا دفاع راست جانشین اسماعیلی فر یک بازیکن مراکشی است و باز هم باید این موضوع را تکرار کنیم فارغ از کیفیت و سابقه اتکای بیش از حد به بازیکن خارجی ریسک موفقیت تیم را افزایش می‌دهد حتی اگر فرض کنیم بازیکن مورد نظر ستاره ای مثل لوکادیا یا هر تجربه خارجی موفق دیگری در بیاید همواره باید این احتمال را بدهیم که گزینه جدایی از تیم در هر مقطعی از فصل پیش روی بازیکنان خارجی بوده و اگر به هر دلیلی این بازیکنان خارجی در ترکیب تیم به پیوستگی نرسند تیم دچار مشکل می‌شود. نکته برای پرسپولیس جایی نگران کننده تر می‌شود که کادرفنی آن ها در این فصل تغییراتی را تجربه کرده و یک سرمربی اسپانیایی که آشنایی چندانی با فوتبال ایران ندارد روی نیمکت سرخ ها است. این قضیه درصد ریسک سرخ ها را بالاتر می‌برد اما به هر صورت همان طور که صورت بد قضیه را هم بررسی می‌کنیم باید به این نکته هم توجه کنیم که احتمال مثبتی هم وجود دارد که این بازیکنان خارجی برای پرسپولیس به پیوستگی در درخشش برسند و یک فصل کامل هم برای تیم به میدان بروند.
ریسک پرسپولیس، برد سپاهان و تقویت استقلال
به هر صورت اظ‌هار نظر در مورد پرسپولیس فصل آینده سخت تر از تیم هایی مثل سپاهان و استقلال است چرا که پرسپولیس برای تکرار توفیق هایش به سمت مهره های خارجی حرکت کرده است، سپاهان برنده بی چون و چرای بازار خرید بازیکنان داخلی با کیفیت بوده و استقلال هم سیاستش را بر حفظ تیم فصل گذشته خود و تقویت آن قرار داده است.
