این روزها این سوال که چه کسی وزیر ورزش دولت مسعود پزشکیان خواهد بود به مهمترین پرسش اهالی ورزش مبدل شده است. رییس جمهوری که با ورزش بیگانه نیست و خود از علاقمندان به این حوزه و البته از آن فوتبالیست‌های قهار است.

با روی کار آمدن دولت جدید و پس از آنکه نام مسعود پزشکیان از پروسه انتخابات بیرون آمد صحبت‌هایی مبنی بر انتخاب یک وزیر ورزشی به میان آمده است؛ اتفاقی که تنها یکبار و آنهم با وزیر شدن حمید سجادی دونده سابق اتفاق افتاد و البته فرجام خوشی نداشت. سجادی که نتوانسته بود انتظارات را برآورده کند جای خود را به کیومرث هاشمی داد؛ وزیری که هر چند با ورزش بیگانه نبود امام سابقه ورزش حرفه‌ای را نداشت.

طی روزهای گذشته در محافل مختلف نام‌هایی به میان آمد که از آن‌ها به عنوان گزینه‌های وزارت ورزش یاد می‌شد، اما برخی از آن نام‌ها با توجه به دشواری‌های مسیرشان در کسب رای اعتماد مجلس خیلی جدی گرفته نمی‌شوند.

با تمام این تفاسیر هنوز دقیقا مشخص نیست که گزینه اصلی دولت برای ورزش چه کسی خواهد بود؛ ورزشی که در آستانه مسابقات المپیک پاریس قرار دارد و برآوردهای اولیه نشان می‌دهد که کار سختی در پاریس دارد.

درباره عملکرد کیومرث هاشمی در راس ورزش نیز انتقاداتی جدی وجود دارد و این موضوع کار وزیر بعدی را دشوار می‌کند.

این روزها از نام هایی، چون حجت نظری عضو اسبق هیات مدیره استقلال، محمد دادکان، امیررضا خادم، رسول خادم و ... یاد می‌شود، اما اینکه این اسامی واقعا گزینه جدی رییس جمهور باشند در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. 

ضمنا در فضای ورزش نام هایی، چون محمد جواد آذری جهرمی و سیدرضا صالحی امیری نیز مطرح شده اند که در این میان خبر می‌رسد که این نفرات چراغ سبزی برای فعالیت در این حوزه نشان نداده اند.

بی شک با توجه به شناخت خوب رییس جمهور منتخب از فضای ورزش نامی برای رسیدن به ساختمان سئول مطرح خواهد شد که برای ورزشی‌ها آشنا باشد و شاید هم آن‌ها را سورپرایز کند؛ نامی با پیشینه ورزشی که بتواند با جامعه ورزش ارتباط خوبی ایجاد کند. جدی گرفته شدن موضوع مهم بیگانه نبودن وزیر ورزش با این حوزه می‌تواند امیدواری‌هایی را نزد این جامعه ایجاد کند.