علیرضا نیکبخت واحدی فوتبالیستی بود که خیلی‌ها معتقدند اگر قدر خود را بیشتر می‌دانست به چیزی فراتر از حدی که در فوتبال ما مطرح شد، می‌رسید.

نیکبخت ۲۱ تیر ۱۳۹۰ در گفت‌وگو با خبرورزشی نکات جالبی را در مورد زندگی شخصی خود مطرح کرد که خواندن چکیده این حرف‌ها پس از ۱۳ سال هم همچنان جذاب است.

• ای کاش دوستان و مشاورانی که الان دارم را ۱۰ سال قبل داشتم.
• من زمانی از تیم‌های اسپانیایی پیشنهاد داشتم که پای هیچ فوتبالیست ایرانی به لالیگا باز نشده بود. اگر آن زمان به اسپانیا می‌رفتم شاید الان در رئال مادرید یا بارسلونا بازی می‌کردم.
• آقای فتح‌الله‌زاده شاهد است؛ من در آلمان با تیم بورسیا مونشن گلادباخ قرارداد بسته بودم ولی یک شب دلم برای دوستانم در ایران تنگ شد به همین خاطر بلیت گرفتم و برگشتم!
• وقتی از امارات به ایران برگشتم، برای یک و نیم سال ۲۳۰میلیون تومان از استقلال پول گرفتم. پولی که معادل دستمزد ۳ سال بازیکنان دیگر بود. تازه آن زمان مصدوم هم بودم.
• با فنرباغچه ترکیه در تابستان سال ۸۲ به توافق رسیده بودم و راهی استانبول شدم اما ناگهان فکسی از طرف استقلال برای این باشگاه رسید که به شدت باعث عصبانیت مدیرعامل فنرباغچه شد. در آن فکس نوشته شده بود نیکبخت حتی اگر فقط لباس ورزشی بپوشد و سر تمرین شما حاضر شود باید او را یک میلیون دلار بیمه کنید! مدیر باشگاه وقتی این فکس را دید به من گفت چمدانت را ببند؛ باید برگردی تهران.
• افشین قطبی فقط بلد بود خوشگل حرف بزند و جامعه ما خیلی زود از چنین افرادی خوشش می‌آید.
• حاضرم برای رولند کخ و مصطفی دنیزلی رایگان بازی کنم. در میان مربیان ایرانی هم حاضرم برای امیر قلعه‌نویی رایگان بازی کنم چون واقعا مرد است.
• چند ماه قبل در مصاحبه با خبرورزشی گفتم و الان هم دوباره تکرار می‌کنم: فقط از دو نفر عذرخواهی می‌کنم؛ یکی امیر قلعه‌نویی و دیگری هم علی دایی.