حنیف عمران‌زاده در اواخر دهه ۸۰ شمسی با قاعده «منشور اخلاقی» که در آن زمان فعال بود، محروم شد و چند ماه را دور از میادین سپری کرد. حنیف ۱۷ تیر سال ۸۹ پیرامون این مسئله در خبرورزشی دست به افشاگری زد. با هم چکیده حرف‌های حنیف را می‌خوانیم:

• محرومیت من روزهای بسیار سختی بود که امیدوارم برای هیچ‌کس تکرار نشود. با هزار امید و آرزو در سال ۸۸ از پاس به استقلال آمده بودم و به تیم ملی هم دعوت می‌شدم اما به خاطر محرومیت از بابت منشور اخلاقی چند ماه بیرون گود نشستم. خیلی از مسائل در آن ماجرا گفتنی نیست اما همین قدر بدانید که آن روزها عزیز محمدی به من گفت اگر در پاس می‌ماندی و به استقلال نمی‌آمدی، این مسائل به وجود نمی‌آمد!
• همین که من در دادگاه پیرامون آن ماجرا تبرئه شدم، به همه ثابت شد بی‌گناه بودم.
• سال اولی بود که منشور اخلاقی اعمال می‌شد و حضور من در استقلال فرصت خوبی برای تسویه حساب بود بنابراین آوار سر من خراب شد.
• آن‌هایی که می‌خواستند در پاس همدان بمانم و قراردادم را تمدید کنم، موجب محرومیت من شدند.
• من در بچگی کشتی می‌گرفتم و اصلا اهل فوتبال نبودم اما کم‌کم به صورت اتفاقی و تفریحی فوتبال بازی کردم و به سمت این ورزش کشیده شدم.