دیگر نوشتن از سوتیهای گزارشگران و اشتباهات برنامههای تلویزیونی تبدیل به وظیفه عادی و کار روزمره بسیاری رسانهها شده و خیلیها هم به دلیل همین تکرار سراغ این کار نمیروند.
اما در هفته بیستونهم اتفاقی افتاد که باز ضرورت رسیدگی به بخش فنی برنامههای تلویزیونی را گوشزد کرد. تلویزیون هنوز هم مرجع و منبع اصلی رسانهها در کشور ماست و خیلی مهم است که اطلاعات اشتباه به مردم و بینندگان ندهد.
در بازی حساس شمس آذر و پرسپولیس تیم میزبان در شروع نیمه دوم به گل رسید. امیرمحمد نسایی با شماره ۷ شمس آذر که در دور برگشت بعد از رفتن رحمان جعفری و علیاصغر اعرابی ستاره اصلی تیمش بوده و حداقل باید در شهر خودش کاملا شناختهشده باشد، با همان تکنیک همیشگی توپی را روی دروازه ارسال کرد و محمد پاپی آن را به تور دروازه بیرانوند چسباند. در آن هیاهوی شادی ورزشگاه به شکل کاملا عجیب تلویزیون نام گلساز یعنی نسایی را به عنوان گلزن ثبت کرد و در یک رفتار کاملا عجیب نیمِ بیشتری از رسانههای مملکت نام نسایی را به عنوان گلزن ثبت کردند!
جالب اینکه بارها و بارها حرکت آهسته گل نشان داده شد و شماره پیراهن ارسالکننده مشخص بود؛ لیست بازیکنان هم که دست همه هست، یعنی حتی اگر آنها را نشناسید از روی شماره میتوانید تشخیص بدهید!
اینجا البته باید ایراد را از رسانههای دیگر گرفت که متاسفانه به جای اجتهاد خود، رو به تقلید میآورند. همکاران جوان ما دیگر حوصله تحقیق ندارند و راحتترین کار یعنی کپی و پیست را انتخاب میکنند! در حالی که با این کار اعتماد مخاطب را از دست میدهند. مخاطبی که گاه بیشتر از همکاران ما فوتبال میبیند و بازیکنان را میشناسد، میبیند که نسایی ارسال کرد و پاپی گل زد به ریش ما میخندد که چرا نام نسایی را به عنوان گلزن رد کردیم! البته برخی از رسانهها هم بودند که دیدند نسایی گل را نزده اما نفهمیدند پاپی زده و ترجیح دادند نام گلزن را بیخیال شوند!
وسط این سلسله اشتباهات، کپیپیست رسانهها کار بدی است، کار آنها که قید نام گلزن را زدند نیز بد است اما مطمئنا بدترین کار را تلویزیون کرد که به عنوان یک منبع و مرجع رسمی اطلاعات اشتباه به همه داد.
کاش تهیهکنندگان برنامهها و مسئولان شبکهها بیشتر روی انتخاب افراد دقت کنند. این همه عاشق و علاقمند به فوتبال داریم که لااقل میتوانند این اطلاعات را به گزارشگران و مسئولان فنی برای ثبت نتایج منتقل کنند.