علی پروین از شهریور ۱۳۶۸ تا آبان ۱۳۷۲ هدایت تیم ملی فوتبال کشورمان را همزمان با پرسپولیس بر عهده داشت و اگرچه توانستیم با او قهرمان بازی‌های آسیایی ۱۹۹۰ پکن شویم ولی ناکامی در جام ملت‌های آسیا و پیکارهای انتخابی جام جهانی ۱۹۹۴ موجب شد تا پرونده مربیگری علی آقا در سطح ملی بسته شود.
تیم ملی ایران در حالی با سرمربیگری علی پروین به جام ملت‌های ۱۹۹۲ ژاپن رفت که ما بدون هیچ شک و تردیدی بخت اول کسب عنوان قهرمانی آن مسابقات که پاییز سال ۱۳۷۱ برگزار شد قلمداد می‌شدیم اما برخلاف پیش بینی‌ها، ایران نه تنها قهرمان نشد بلکه ما برای اولین بار و البته تا امروز آخرین بار در تاریخ حیات تیم ملی حتی نتوانستیم از گروه خودمان در مرحله گروهی جام ملت‌ها نیز صعود کنیم و هیروشیما به شهر تلخکامی فوتبال ایران تبدیل شد.
این عکس علی پروین را در کنار ناصر محمدخانی و پرویز کماسی هنگام برگزاری جام ملت‌های ۱۹۹۲ نشان می‌دهد. اگر کمی دقت کنید محمد خاکپور، حمید استیلی، فرشاد فلاحت‌زاده، آرش نوآموز و... را هم روی نیمکت پیدا خواهید کرد.
پروین در آن دوره مسابقات عجیب‌ترین تصمیم زندگی ورزشی خود حداقل در سطح مربیگری را گرفت و تیم ملی ایران در حالی که کمتر از یک هفته سه بار به میدان رفت، در هر سه مسابقه نه تنها ترکیب ثابت بدون تغییری داشت بلکه در تمام آن ۲۷۰ دقیقه پروین حتی یک تعویض هم انجام نداد! اتفاقی که قطعاً اگر زمان به عقب برگردد دیگر آن را انجام نخواهد داد و حتماً یادتان هست پس از پیروزی مقابل کره شمالی و مساوی برابر امارات در بازی سوم با یک گل قافیه را به ژاپن واگذار کردیم و جنجال وسیعی همراه افتاد که حاصل آن اخراج و محرومیت بازیکنانی مانند فرشاد پیوس، مجتبی محرمی و مجتبی کرمانی مقام بود.
