در دهه ۳۰ شمسی زمانی که باشگاههای فوتبال کم کم در شهرهای بزرگ ایران پا میگرفتند، یک دو قطبی از تهران باعث ریشه گرفتن تیمهایی در شهرهای دیگر هم شد. در آن سالها باشگاه تاج تقابلی مثال زدنی با باشگاه شاهین داشت، بسان دو مکتب با دو روش مدیریتی که جوانه زدند و در سراسر ایران تکثیر شدند. در نیمه دوم دهه ۴۰ شمسی باشگاه شاهین منحل شد. در تهران پرسپولیس میراث شاهین را گرفت و با استفاده از بازیکنان و هوادارانش جانشین شاهین در فوتبال شد و در سایر شهرها بزرگترین نام برای این مثال سپاهان بود.
و کیست که نداند در دهههای بعدی، چه در سالهایی که فقط جام حذفی برگزار میشد و چه با پیدایش و تولد لیگ در ایران، همواره تقابل تیم بزرگ اصفهانی با دو تیم نامدار تهرانی به ال کلاسیکو فوتبال ایران مشهور شده است، همتراز با دربی پایتخت و یک بازی همیشه مهم.
دیدار پرسپولیس و سپاهان هیچ ربطی به جدول و شرایط دو تیم در لحظه ندارد. مهم نیست چه کسی روی نیمکت دو تیم باشد و کدام بازیکنان لباس دو تیم را به تن کنند، بازی در کدام شهر باشد و زیر عنوان کدام تورنمنت، این بازی گل سرسبد بازیها در هر هفته و هر شرایطی است. اما این بار در آستانه دیداری هستیم که انگیزه در آن موج میزند. انگیزه برای هر دو تیم و سوای خواست هواداران میلیونی هر دو باشگاه که حاضرند هر فصل دست خالی بمانند اما این یک مسابقه را ببرند! در بسیاری از مواقع تاریخی یکی از این دو تیم در شرایط حساسی بوده اما کمتر سراغ داریم که هر دو تیم انگیزه یکسان برای پیروزی داشته باشند.
به جدول نگاه کنید؛ پرسپولیس با ۵۲ امتیاز تیم دوم و سپاهان با ۴۵ امتیاز تیم سوم است. دو تیمی که هر دو در دور رفت اسیر مشکلات و مصایب بسیاری شدند و بسیاری امتیازات را تا اینجای فصل از دست دادهاند، اما ویژگی تیمهای بزرگ همین است که در هر شرایطی بزرگ میمانند. انگیزه جدولی برای پرسپولیس این است که هر ۶ بازی باقیمانده را ببرد و مثل بهار سال قبل امیدوار به لغزش صدرنشین برای قهرمانی باشد. بلایی که فصل قبل بر سر سپاهان آمد، مقابل ملوان متوقف شد تا پرسپولیس قهرمان شود!
برای سپاهان هم بعد از شکستهای متوالی حالا روزگار تفاوت دارد. مربی پرتغالی به دین اسلام گرویده و سپاهان در جام حذفی بعد از حذف استقلال و پرسپولیس به جمع هشت تیم برتر رسید. در لیگ هم در دو بازی متوالی آخر ذوب آهن را در دربی نصف جهان و ملوان را در انزلی برد تا با این شش امتیاز کورسوی امید برای قهرمانی را زنده نگه دارد. اما نتیجه دور رفت دیگر انگیزه دو تیم است. ۲۱ آبان در ورزشگاه نقش جهان سپاهان با گل رضا اسدی پرسپولیس را برد. تا قبل از آن بازی هر دو تیم ۱۹ امتیاز داشتند و در رتبههای دوم و سوم جدول بودند. بعد از آن پرسپولیس به رتبه چهارم سقوط کرد و در هفته بعدی سپاهان استقلال را هم در صدر جدول گرفت.
اما حالا در جدول دور برگشت پرسپولیس با ۲۲ امتیاز صدرنشین است و سپاهان با ۱۴ امتیاز در پله چهارم جدول نشسته، انگیزه قرمزها برای حفظ موقعیت و انگیزه زردها برای بازپسگیری حیثیت از دست رفته است. امتیازاتی که به سادگی از چنگ تیم اصفهانی رفت. دیگر حرف زدن از مردان مشترک روی نیمکت و درون زمین دو تیم کار بیهودهای است. رضا اسدی، رامین رضاییان، فرشاد احمدزاده و شهریار مغانلو، پرسپولیسیهای سابقی هستند که حالا پیراهن سپاهان را به تن دارند و در کنار استقلالیهای سابق یعنی کاوه رضایی، میلاد زکیپور، امید نورافکن، محمد دانشگر و سیاوش یزدانی، انگیزههای بسیاری مقابل پرسپولیس دارند. به خصوص که مربی برزیلی پرسپولیس از آنها به عنوان بازیکنان مورد علاقه خود و کاندیدای بازگشت به پرسپولیس نام برده است.
البته که هنوز مشخص نیست کدام این بازیکنان فرصت حضور در ترکیب اصلی تیمهایشان را دارند اما در فهرست این فصل پرسپولیس هم مسعود ریگی، سروش رفیعی، دانیال اسماعیلی فر، گئورگی گولسیانی، یاسین سلمانی و عیسی آل کثیر بازیکنانی هستند که پیراهن سپاهان را به تن داشتهاند. این وسط آل کثیر که دور رفت بازیکن سپاهان بود، انگیزههای شخصی مضاعفی دارد.
دوئل دو مربی خارجی در فوتبال ایران از برزیل و پرتغال هم در نوع خود جذاب و دیدنی خواهد شد. اما هیچ کدام این دلایل بزرگتر از نام پرسپولیس و سپاهان نگیزه برای این جدال رودررو محسوب نمیشود.