سپاهان و ملوان از آن تیمهای هستند که حضورشان جز الزامات برگزاری لیگ در طول تاریخ بوده است. تیمهای قدیمی، اصیل، ریشهدار، پرافتخار و پر تماشاگر که بودنشان وزن و اعتبار به فوتبال میدهد.
هفته بیست و چهارم یک ویژگی داشت و آن اینکه تمام بازیهای این هفته مهم بود. یکی از مهمترین بازیها در انزلی برگزار میشد، تقابل دیرینه سپاهان و ملوان که این بار دلایل مضاعفی هم برای اهمیت داشت.
همه چیز از فصل قبل شروع شد. بهار سال گذشته سپاهان که با اقتدار صدرنشین و مدعی اول قهرمانی بود، در خانه مقابل ملوان با یک گل دیر هنگام متوقف شد و در نهایت جام قهرمانی را به پرسپولیس داد.
اصفهانیها بیصبرانه منتظر انتقام بودند اما بازی رفت این دو تیم در این فصل هم دست کمی از آن خاطره تلخ نداشت. در روزهایی که سپاهان هنوز کامل به بحران نرفته بود، اولین شکست فصل را مقابل همین ملوان تجربه کرد.
سپاهان دوباره در خانه میزبان بود و این بار همان نیمه اول ۲-۱ از مهمان خود عقب افتاد. نیمه دوم گل مساوی را زد اما در دقیقه پنجم وقتهای تلف شده میلاد زکیپور به اشتباه دروازه خودی را گشود. آن روز سپاهان دهها فرصت مسلم گلزنی را هدر داد و در نهایت به ملوان ۳-۲ باخت.
اما دور برگشت با ادامه ناکامیهای سپاهان، دو تیم در یک مقطع همین چند روز قبل در امتیاز ۳۸ با هم برابر شدند. در جمع شش تیم بالای جدول که جایگاه همیشگی این دو تیم در این فصل بوده است. البته که سپاهان بازی معوقه داشت اما با آن همه امکانات و بازیکنان گران قیمت هم امتیازی با ملوان اصلاً برای طرفداران این تیم جالب نبود.
و بالاخره بازی بزرگ این هفته در استادیوم قایقران انزلی یک بازی تماشایی و زیبا از آب درآمد. در نیمه اول ملوان عالی بود و در نیمه دوم سپاهان و جالب اینکه هر دو تیم یک نقطه ضعف مشترک داشتند، نقطه ضعفی که در یک نیمه زمین سمت چپ دوربین تلویزیونی کار دست هر دو تیم داد!
هم سپاهان و هم ملوان در قلب خط دفاعی به شدت آسیب پذیر بودند و جالب اینکه هر دو به یک شکل گل خوردند. ابتدا رضا جعفری از راست توپ را آورد و زمینی فرستاد تا سلیمانی با یک بغل پا گل ملوان را بزند. در نیمه دوم کاوه رضایی همان کار را عیناً در همان منطقه زمین تکرار و شهریار مغانلو هم همانطور گل زد!
بیشتر بخوانید: پایان سالها انتظار؛ استقلال و پرسپولیس رسما فروخته شدند