در هجدهمین روز از سال ۱۳۷۷ و هنگامی که مردم همچنان با هیجان برای رسیدن جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه لحظهشماری میکردند و دلشان میخواست محبوبترین تیم ملی تاریخ ایران را در آن تورنمنت ببینند، یک اتفاق بسیار تلخ همه اهالی فوتبال را شوکه کرد.
سیروس قایقران کاپیتان محبوب و محجوب تیم ملی و ملوان بندر انزلی که از اواسط دهه ۶۰ شمسی تا سال ۱۳۷۲ عضو تیم ملی فوتبال کشورمان بود، در یک سانحه رانندگی هنگامی که در راه رسیدن به گیلان بود چشم از جهان فرو بست و پسرش راستین قایقران هم همراه با پدر مسافر آسمان شد. این اتفاق آنقدر تلخ و شوکه کننده بود که جواد زرینچه و احمدرضا عابدزاده کاپیتانهای آن زمان استقلال و پرسپولیس که با مرحوم قایقران در تیم ملی سالها همبازی بودند، شبانه به سمت گیلان حرکت کردند و اشکهای آنها و سایر همدورهایهای سیروس آبای در مراسم تشییع و ترحیم کاپیتان اسبق تیم ملی هرگز از یادمان نمیرود.
حالا ۲۶ سال از آن اتفاق تلخ میگذرد اما داغ قایقران شمالی تیم ملی هنوز هم برای فوتبال ایران تازه است. مردی که در جام ملتهای ۱۹۸۸ همراه با ایران به مقام سوم دست پیدا کرد، در بازیهای آسیایی ۱۹۹۰ قهرمانی را جشن گرفت و البته در جام ملتهای ۱۹۹۲ و بازیهای آسیایی ۱۹۸۶ هم حضور داشت. روحت شاد سیروس قایقران عزیز و جایگاهت همیشه سبز.
در همین ارتباط: بهیاد سیروس آبای؛ آسوده بخواب کاپیتان بدون تو در این فوتبال هیچ خبری نیست...