میدان ندادن به جوان‌ها در فوتبال ایران تنها ایراد امیر قلعه‌نویی و تیم ملی فوتبال ایران نیست. بیشتر تیم‌های باشگاهی ما این  چنین هستند چون در فوتبال ایران نتیجه‌گرایی از همه چیز مهم‌تر است و اگر مربی‌ای بخواهد به بهانه جوان‌گرایی قید نتیجه‌گرایی را بزند، خیلی زود قربانی می‌شود و کار خود را از دست می‌دهد.

از جمع بازیکنان جوان حاضر در اردوی تیم ملی محمد قربانی در ترکیب اولیه تیم ملی در شهر عشق‌آباد حضور داشت. بازیکنی که یکی دو فصلی است در سپاهان فیکس بوده و به تازگی لژیونر شده و در لیگ برتر روسیه فیکس بازی می‌کند.

جوان‌گرایی نیاز امروز تیم ملی است. این را امیر قلعه‌نویی بهتر از هر کسی درک کرده و به همین خاطر بعد از حذف تیم ملی از جام ملت‌ها و بعد از تمدید قرارداد اعلام کرد جوان‌گرایی را در تیم ملی پیش خواهد گرفت. او در گام نخست به وعده خود عمل کرد و جوان‌های زیادی را به اردوی تیم ملی فرا خواند که حتی در بین آن‌ها نام آرشا شکوری دروازه‌بان تیم ملی نوجوانان هم دیده شد.

اما میدان دادن به جوان‌ها مهم‌تر از دعوت آن‌ها به اردوی تیم ملی است. اگر هدف از دعوت از جوان‌ها تنها پر کردن لیست با این بازیکنان و پایین آوردن میانگین سنی بازیکنان دعوت‌شده به اردوی تیم ملی باشد، هیچ ثمری برای تیم ملی نخواهد داشت. به خصوص که امیر قلعه‌نویی گفته در اردوی‌های بعدی شانس دعوت از بازیکنانی که خط خورده‌اند نظیر احسان حاج‌صفی و کریم انصاری‌فر وجود دارد.

همه بازیکنانی که امروز در تیم ملی هستند و جزء باتجربه‌ها، روزی جوان بوده‌اند و اگر پیشرفت کرده‌اند به خاطر بهایی بوده که به آن‌ها در جوانی داده شد. جوانی که نخبه است و می‌تواند به تیم ملی کمک کند، باید به ترکیب ثابت تیم ملی راه پیدا کند. واقعیت این است در فوتبال حرفه‌ای جوان‌گرایی شیب یا سرعت ندارد و هر جوانی که بتواند به تیم کمک کند، باید به ترکیب اصلی راه پیدا کند.

البته که کنار گذاشتن به‌یک‌باره همه باتجربه‌ها کار اشتباهی است اما دعوت از جوان‌ها تنها به بهانه حضور روی نیمکت و پایین آوردن میانگین سنی بازیکنانی که به اردوی تیم ملی دعوت می‌شوند، اشتباه بزرگ‌تری است؛ مهم نفراتی است که پا در مستطیل سبز می‌گذارند. تیمی که به میدان می‌رود اگر جوان باشد بیشتر می‌دود که این به خودی خود بسیاری از اشتباهات را پوشش می‌دهد. از سویی این تیم با انگیزه بیشتری موفقیت را جست‌وجو خواهد کرد.

اتفاقا جوان‌گرایی باید از همین بازی با ترکمنستان آغاز می‌شد. تیمی که در این بازی به جوان‌ها میدان ندهد، به طور حتم در بازی با تیم‌هایی چون کره، ژاپن و عربستان اصلا جوان‌ها را به اردوی تیم ملی دعوت نخواهد کرد و این یک حقیت محض است که نمی‌شود از آن فرار کرد.

در همین ارتباط: تیم ملی ایران؛ انقلاب غیرمنتظره یا اقدام شجاعانه؟/ به این می گویند شیب خیلی خیلی ملایم در مسیر جوانگرایی!