پس از پایان کار ایران در جام جهانی ۲۰۲۲، کاملا مشخص بود که کارلوس کیروش دیگر سرمربی ما نخواهد بود و رویکرد فدراسیون بر استفاده از یک سکاندار ایرانی استوار شده است. در چنین شرایطی اسامی چند مربی ایرانی مطرح شد که امیر قلعهنویی هم یکی از آنها بود ولی امیر در اعتراض به شکل رفتار فدراسیون و برنامه گرفتن از مربیانی که برخی از آنها انصافا در حد نام و نیمکت تیم ملی نبودند، ترجیح داد از این مسئله کنارهگیری کند و گفت دوست ندارد نامش در فهرست کاندیداهای تیم ملی باشد.
این اتفاق اوایل اسفند به وقوع پیوست و عدهای تصور میکردند قضیه قلعهنویی به پایان رسیده اما دقیقا در همان زمان مدیران ارشد فدراسیون مشغول مذاکره با سرمربی اسبق استقلال بودند که در مقطع مذکور هدایت گلگهر سیرجان را بر عهده داشت.
سرانجام امیر قلعهنویی و فدراسیون فوتبال روز یازدهم اسفند سال ۱۴۰۱ با همدیگر به توافق رسیدند و کمتر از ۱۰ روز بعد، خبر سرمربیگری دوباره این مربی باتجربه در تیم ایران به سوژه نخست فوتبال ایران تبدیل شد. مردی که هنوز هم هدایت تیم ملی فوتبال کشورمان را بر عهده داشته و میخواهد ایران را به مرحله نهایی جام جهانی ۲۰۲۶ برساند.