سسک فابرگاس، هافبک سابق بارسلونا در مصاحبه با رولوو هشدار داده که بازی کردن برخی از فارغالتحصیلان لاماسیا در سنین پایین میتواند باعث کوتاه شدن مسیر حرفهای آنها شود. او هیچ تردیدی در مورد توانایی ذهنی آنها برای بازی کردن یا مدیریت بازی ندارد، اما از نظر فیزیکی این موضوع را قابل بحث میداند.
«سن مهم نیست. من خودم این را تجربه کردم، زیرا زمانی که فقط شانزده سال داشتم اولین بازی خود را برای آرسنال انجام دادم و از آن زمان به بعد حرفهام خیلی سریع به سطحی قابل قبول رسید. من از هیچ چیز پشیمان نیستم، اگرچه درست است که با شروع بسیار قوی، زودهنگام و با فشار زیاد... ممکن است در بزرگسالی زودتر از دیگران کم بیاورید.»
با توجه به اینکه لامین یامال به تازگی هشتمین بازی متوالی خود را آغاز کرده است، به نظر میرسد که این موضوع به او اشاره دارد.
«این برای من اتفاق افتاده است. من بچه بودم و آمادگی بدنی نداشتم. خیلی زود وقتی هنوز آماده نبودم برای بازی کردن تلاش زیادی کردم زیرا به بلوغ نرسیده بودم. فکر میکنم این موضوع وقتی به بالای سی سال رسیدم روی من تأثیر منفی داشت. مثلاً وقتی سی و دو ساله بودم احساس میکردم که بدنم مانند بدن همسنهای خودم پاسخ نمیدهد. شاید از نظر بدنی انگار ۳۸ سال داشتم. من خیلی از خودم مراقبت کردم، بله، اما از نظر ژنتیکی همه ما با هم متفاوت هستیم.»
به گفته فابرگاس، کاری که از شما خواسته میشود در زمین انجام دهید نیز ممکن است تأثیر داشته باشد، و همین موضوع شاید باعث شود که فشار روی پائو کوبارسی ۱۷ ساله کمتر باشد.
«علاوه بر این، هافبکی که ۱۲ کیلومتر در هر بازی میدود خستگی فیزیکی و ذهنی بسیار زیادی دارد. من از نظر فیزیکی هزینه پرداختم، اما در سطح ذهنی فکر میکنم همه چیز خوب است. بله، درست است که بازی برای یک باشگاه بزرگ مسئولیت و فشار زیادی دارد، اما این بچهها بسیار آماده هستند. به لامین یامال نگاه کنید که در آکادمی بارسا بوده است... او آنقدر خوب است که نمیتوان او را در تیم قرار نداد. علاوه بر این، او از همین الان به بازی مقابل رئال مادرید، اسپانیول، یونایتد عادت کرده است. این را هم فراموش نکنید: در بارسا باید تمرین کنید، اما باید برنده هم بشوید. از وقتی شش، هفت، هشت ساله هستید باید برنده شوید. برای من سن مهم نیست تا زمانی که بتوان آن را به خوبی مدیریت کرد.»
همانطور که فابرگاس اشاره میکند، با مدیریت خوب و ترکیب ژنتیکی مناسب، بازیکنان میتوانند حرفه خود را در طول دو دهه حفظ کنند. اما هیچ راهی برای دانستن اینکه بدن ۱۰ سال بعد چگونه واکنش نشان میدهد یا آسیبدیدگی روی بازیکنان چه تاثیری میگذارد، وجود ندارد. همچنین الان نسبت به زمانی فابرگاس کار خود را شروع کرد بازیهای بیشتری وجود دارد، و به نظر میرسد بازیکنانی مانند فابرگاس و وین رونی زودتر از سایرین از اوج فاصله گرفتند، اما خیلیها روندی متفاوت را طی کردند.
بیشتر بخوانید: