فوتبال یک ورزش گروهی است و یک بازیکن به تنهایی قادر به تغییر سرنوشت یک مسابقه یا یک تیم نیست. اما همین تیم از افراد تشکیل شده و توانایی و کیفیت انسان‌ها با یکدیگر متفاوت است. در فوتبال تیم‌هایی که حول محور یک ستاره با کیفیت چیده می‌شوند، اگر همه متحد و برای هم بازی کنند شانس پیروزی بیشتری دارند.
آرژانتین ۲۰۲۲ با اتکا بر همین فرمول قهرمان دنیا شد. در حالی که به نسبت سال‌های قبل ستاره‌های کمتری داشت، در آلبی سلسته همه برای مسی بازی می‌کردند و مسی برای تیم اما دیدیم که در پرتغال چنین نبود و این تیم اصلاً به مراحل بالای جام نرسید.
در فوتبال امروزی دیگر هیچ بازیکن یا تیمی ناشناخته نیست. تمام تیمها آنالیزور دارند و تمام مسابقات در همه جای دنیا دنبال می‌شود. حتی بازیکنان گمنام هم بعد از یک بازی شناخته شده می‌شوند و نقاط ضعف و قوت آنها معلوم است، حال چه رسد به بازیکنی که مرد سال آسیا شده و سال‌ها ستاره کشورش بوده است.
از اکرم عفیف صحبت می‌کنیم. او که به همراه عبدالکریم حسن، تنها بازیکن تاریخ عنابی‌ها هستند که توپ طلای مرد سال آسیا را به خانه برده‌اند. در سال‌های اخیر اکرم عفیف مهره تعیین کننده و سرنوشت ساز قطر بوده و پیش از شروع این جام نیز همه رقبا می‌دانستند که باید او را مهار کنند.
اما دیدیم که تیم کشورمان با وجود درخشش اکرم عفیف در مسابقات قبلی چقدر راحت او را به حال خود گذاشت. عجیب است که کادر فنی پروپیمان تیم ملی هیچ آنالیز و برنامه‌ای برای اکرم عفیف نداشت. در فوتبال امروزی حتی مسی را هم می‌شود مهار کرد پس نباید تصور کنیم این ستاره قطری غیر قابل مهار بود. حقیقت تلخ‌تر از اینهاست. اکرم عفیف بهتر از سردار آزمون یا مهدی طارمی نیست اما ما - شاید با غرور - او را نادیده گرفتیم. شاید فکر می‌کردیم او به تنهایی قادر به انجام کاری نیست و ما به راحتی قطر را خواهیم برد! اکرم عفیف آزاد ماند و یک تنه هر کار دلش خواست کرد. او یک تنه خط دفاعی ما را به هم ریخته بود. هم گل زد و هم گل ساخت، در دقایق آخر باعث اخراج شجاع خلیل‌زاده شد و در تمام طول مسابقه هر بار توپ به او رسید، خط دفاعی تیم ایران از هم پاشید. واقعا عجیب بود که ما هیچ برنامه‌ای برای مهار اکرم عفیف نداشتیم. نمی‌توان تصور کرد که برنامه داشتیم اما بازیکنان با کیفیت ما به خوبی از عهده انجام آن بر نیامدند! بازیکنانی که ستاره‌های به مراتب قوی‌تر از اکرم عفیف را مهار کرده بودند.
متاسفانه و بنا به هر دلیل اکرم عفیف در این مسابقه آزاد ماند و عجیب است که حتی بعد از نیمه اول و آن نمایش خیره کننده، باز هم فکری برای مهارش نکردیم. حتی در زمانی که مسابقه ۲-۲ بود، هربار توپ به اکرم عفیف می‌رسید احتمال فروپاشی دروازه ما می‌رفت اما دریغ از یک برنامه برای مهار این ستاره!
ایران باخت چون هیچ برنامه‌ای برای مهار اکرم عفیف نداشت.
بیشتر بخوانید: پرافتخارترین تیم جام ملت‌های آسیا کدام است؟/ اردن؛ چهاردهمین فینالیست و شاید دهمین قهرمان!
