دیدار عربستان و کره جنوبی درسهای بسیاری برای سایر تیمهای آسیایی از جمله کشورمان داشت. این دو تیم تا قبل از این مسابقه در یک هشتم نهایی نیز ضعفهای زیادی از خود نشان داده بودند که در بازی یک چهارم نهایی در مورد تیم کره آن ضعفها تکرار شد.
کره در یک چهارم نهایی استرالیا را برد اما نقاط ضعفی که در تیم کلینزمن و یاران سون به چشم خورد، آنقدر زیاد بود که امیدواری را در میان رقبای این سمت جدول زنده نگه دارد.
حالا آنالیزورهای تیم ملی کشورمان هم میتوانند انشاالله برای فینال برنامه خوبی تدارک ببینند. کره در مقابل عربستان هم ابتدا گل خورد و عقب افتاد، این نشان از دفاع شکننده و ضعف کار دفاعی چشم بادامیها دارد.
آنها در دقایق پایانی مجبور به فشار همه جانبه میشوند و همین تیم کره را در ضد حملات آسیبپذیر میکند. کره برابر استرالیا هم در ثانیههای آخر وقتهای تلف شده موفق به زدن گل مساوی ۱-۱ شد تا همه چیز بازی عربستان عیناً تکرار شود، فقط این بار کرهایها در وقتهای اضافه گل دوم را زدند تا کار به ضیافت پنالتی نکشد.
اما تنها ضعف کره، خوردن گل زود هنگام نیست. استرالیا بارها و بارها از این ضعف کره استفاده کرد و از همین مسیر موفق به زدن تنها گلش شد؛ تمام توپهای سوم پشت محوطه جریمه کره نصیب استرالیاییها میشد و آنها در موج دوم حملات، به مراتب خطرناکتر از موج اول بودند. دفاع کره در دفع توپ ناموفق و هافبکهای دفاعی آنها نمیتوانستند توپهای سرگردان جلوی دفاع را سر و سامان دهند.
اما خود استرالیا هم کم ضعف نداشت! منطقه راست دفاعی این تیم تبدیل به اتوبان حملات سون و همبازیانش شد و آنها یک بار از همین منطقه به گل رسیدند که البته آفساید اعلام شد. اگر استرالیا هم بالا میآمد، با این مشکلات زیاد بعید بود بتواند کاری مقابل مدعیان اصلی قهرمانی از پیش ببرد.
حالا در آن سوی جدول کره جنوبی و اردن در نیمه نهایی روبرو میشوند تا برنده به فینال برسد. اردن که مدعی نیست و برای اولین بار به این جمع رسیده و تا همین جا تاریخ سازی کرده است، اما کره هم اگر به فینال برسد مشکلات بسیاری مقابل نماینده این سمت جدول - که بسیار امیدواریم تیم کشورمان باشد - خواهد داشت.