اگرچه برخی هواداران پرسپولیس معتقد بودند دوره یحیی گل‌محمدی در این باشگاه تمام شده و او چیز بیشتری برای ارائه ندارد، اما جدایی این سرمربی پرافتخار نیز دوای درد پرسپولیس نبوده و همچنان اوضاع به بدترین شکل برای آنها پیش می‌رود. نمایش توافق با برانکو امروز رسما به اتمام رسید و چیزی که از ابتدا مشخص بود، رسما از سوی طرفین اعلام شد. حالا پرسپولیس نه سرمربی و نه حتی گزینه نزدیکی دارد، نه بازیکن جدیدی گرفته و همچنین دو ستاره خود را نیز از دست داده است. بی‌تردید رضا درویش نقش اول شرایط فعلی باشگاه را ایفا می‌کند و هواداران پرسپولیس خواهان پاسخ او در مورد حواشی غیرمنتظره هفته‌های اخیر خواهند بود.
یک- درست یا غلط، یحیی گل‌محمدی بعد از فتح همه عناوین ممکن در فوتبال ایران تصمیم به ادامه همکاری با پرسپولیس گرفته و تمایلی نداشت بعد از آن دوره تاریخی از سمت خود استعفا دهد. اما این تصمیم در هفت ماه گذشته بارها و بارها رسما و غیررسمی از سوی سرمربی سابق پرسپولیس اعلام شده و در نهایت در اواسط ماه جاری عملی شد. در واقع به نظر می‌رسد اختلاف با رضا درویش، اصلی‌ترین دلیل جدایی یحیی گل‌محمدی بوده و مدیر فعلی پرسپولیس نتوانسته رضایت سرمربی پرافتخار تیمش را برای ادامه همکاری فراهم کند و این قطعا یک نمره منفی بزرگ در دوران حضور درویش در این سمت مهم خواهد بود.
دو- به‌جز سرمربی، بازیکنان پرسپولیس نیز دل خوشی از مدیر فعلی نداشتند و حتی چندی قبل در بیانیه‌ای کم سابقه و مشترک، به انتقاد از رفتار و رویکرد رضا درویش پرداختند. عبارت عجیب "کاش قهرمان نمی‌شدیم که مجبور به دادن پاداش نبودیم" عصبانیت ستاره‌های پرسپولیس رو دوچندان کرد و به نظر رضا درویش در جریان مذاکرات پشت درهای بسته از ادبیات مناسبی استفاده نمی‌کند. همین شب گذشته اخباری در مورد درگیری لفظی محمد عمری با مدیر باشگاه شنیده شده و این یعنی بازیکنان پرسپولیس که خیلی هم گران قیمت نبوده و به ازای ارقام دریافتی به موفقیت‌های بزرگی دست یافته‌اند، به شدت از رویکرد مدیر عامل باشگاه ناراضی هستند.
سه- به هر دلیلی در نهایت یحیی گل‌محمدی از پرسپولیس جدا شد و نوبت شنیدن شایعات فراوان در مورد نیمکت این باشگاه محبوب فرا رسید. رضا درویش در این مورد نیز غیرحرفه‌ای‌ترین رویکرد ممکن را انتخاب کرده و همان ابتدا نام گزینه مورد نظر خود را گفت. هیچ دلیلی وجود ندارد تا قبل از توافق قطعی، از سرمربی یا بازیکن مورد نظر رونمایی شود و تردیدی وجود ندارد نام بردن از برانکو تنها به دلیل خاموش کردن خشم هوادار از رفتن یحیی و در واقع زمان خریدن از سوی مدیر باشگاه بود. رویکردی که به نظر بیشتر از اینکه به فکر انجام وظایف عرف مدیر عاملی باشد، ذهن خود را مشغول هدایت شایعات در فضای مجازی و افکار عمومی هواداران آنهم در این شرایط بغرنج کرده است.
چهار- در بخش تقویت ترکیب تیم نیز هنوز اتفاق خاصی رخ نداده است. اگرچه نام چند بازیکن مهم برای اضافه شدن به اسکواد پرسپولیس شنیده شده، اما هنوز اتفاق خاصی رخ نداده و هواداران این باشگاه از این حیث نیز به‌شدت از رضا درویش عصبانی هستند. در فصل تابستان نیز پرسپولیس بر خلاف مدعیان دیگر مانند سپاهان یا تراکتور در جذب بازیکنان مهم موفق نبود و تکرار چند باره جمله "به دنبال بازیکنان آزاد هستیم" (مگر در نیم فصل بازیکن آزاد وجود دارد؟) خشم هواداران را دوچندان کرده است. تراکتور یک مهاجم باکلاس و استقلال یک مدافع باکیفیت به ترکیب خود اضافه کرده، اما پرسپولیس همچنان درگیر شایعات است و اتفاق خاصی رخ نداده (تصور کنید از آن ترکیب حتی نام محمد عمری و میلاد سرلک نیز خط خورده).
پنج- تقریبا تردیدی وجود نداشت سفر رضا درویش به قطر برای توافق با برانکو چیزی جز یک برنامه تبلیغاتی نبوده. پرداخت مالیات نیز فقط برای آن بود که مدیر باشگاه ثابت کند همه کار برای توافق با سرمربی کروات انجام داده. وگرنه غیرممکن است فدراسیون فوتبال عمان اجازه دهد در کوران مسابقات، سرمربی این تیم با پرسپولیس توافق کند و پس قطعا برانکو از قبل به آنها اطلاع داده که قصد رد پیشنهاد پرسپولیس را دارد. رضا درویش نیز بی‌تردید از این پاسخ مطلع بوده و در واقع سفر او به قطر تنها از دست دادن وقت و یک حرکت بی‌معنی در راستای جلب رضایت افکار عمومی و توده هوادار مجازی بوده است. چه عجیب که مدیر باشگاهی مانند پرسپولیس به جای رفع مشکلات باشگاه، چنین دغدغه‌هایی دارد.
شش- اوضاع در حال حاضر برای تیمی که فصل قبل فاتح سه گانه داخلی شد، چندان مساعد نیست. پرسپولیس در همین ماه اول زمستان سرمربی و دو بازیکن تقریبا فیکس خود را از دست داده و حالا نقش رضا درویش از همه مهم‌تر است. در واقع او باید بدون توجه به جریانات هواداری و اتفاقات فضای مجازی تنها به فکر توافق با یک گزینه بزرگ باشد (ولو اگر زمان نیاز باشد). دیگر نیازی به این عکس‌های بی‌معنی نیست و درویش باید سراغ کاری برود که از همان اول از یک مدیر انتظار می‌رود. توافق بی‌سر و صدا با یک گزینه معقول و فاصله گرفتن از آنچه توجه به آن، اصلا آینده خوبی را برای پرسپولیس رقم نمی‌زند.
