هفته پایانی دور رفت لیگ بیست و سوم از ابتدا قرار بود در چهار روز برگزار شود. هر روز دو بازی که البته چشم همه فوتبال دوستان به مسابقه سه تیم مدعی در بالای جدول بود.
روز اول تراکتور با برتری مقابل صنعت نفت هم نسخه عبدالله ویسی را پیچید و هم خودش ۲۸ امتیازی شد تا پله چهارم را به نام خود سند بزند. آن موقع حداکثر فاصله ممکن تراکتور تا صدر احتمالی می‌توانست ۶ امتیاز باشد، یعنی دو بازی که در بازه زمانی یک نیم فصل کاملاً قابل جبران است.
یعنی در همان روز نخست و دو بازی اول هفته پانزدهم یک تیم امید خود را برای دور برگشت حفظ و با انگیزه بسیار به فصل نقل و انتقالات رفت تا تیم تیمش را تقویت و آماده رقابت در دور برگشت شود. حالا این امتیاز را همه تیمها دارند که یک بازی برابر هم کرده و از نقاط ضعف و قوت هم باخبرند.
روز دوم استقلال پیکان را برد و ۳۲ امتیازی شد تا موقتاً به صدر جدول صعود کند. استقلال بعد از کسر ۴ امتیاز از سپاهان و یک امتیاز از پرسپولیس با توجه به دیدارهای معوقه این دو تیم صدرنشینی را تجربه کرده بود اما خود هواداران این تیم هم از این موقعیت راضی نبودند.
واقعیت این بود که اگر سپاهان با آن شروع درخشان دچار حاشیه‌های بیرون زمین نمی‌شد، در همان ده هفته اول چنان فاصله‌ای در صدر جدول با سایر رقبا ایجاد می‌کرد که ادامه لیگ بی‌معنی می‌شد!
اما این هم هیچ، حاشیه‌ها و مشکلات پرسپولیس رقیب سنتی هم به کنار، هیچ تیمی در هیچ رشته ورزشی دنیا نیست که از قهرمانی بدون رقیب خوشحال باشد. هیچ ورزشکاری دوست ندارد با ضعف رقبا برنده شود، همه دوست دارند با تکیه بر توان خود و در حضور رقبای کاملاً آماده برنده شوند.
پس وقتی امتیازات سپاهان و پرسپولیس برگشت استقلالی‌ها هم خوشحال شدند. به قول بیرانوند دیگر این بهانه از رقبا گرفته شد که در انتهای فصل بگویند اگر امتیازات ما کسر نمی‌شد قهرمانی به شما نمی‌رسید! حالا استقلال می‌توانست درون میدان لیاقتش را ثابت کند.
اما روز دوشنبه بهترین اتفاق برای آبی‌ها افتاد. ابتدا سپاهان در ادامه تیره روزی‌هایش سومین شکست متوالی را در کوتاه‌ترین بازه زمانی ممکن تحمل و بعد از باخت خانگی به آلومینیوم و شکست در بازی معوقه در سیرجان، این بار به شمس آذر در قزوین باخت!
سپاهان ۳۱ امتیازی بود با این پیروزی می‌توانست به عدد ۳۴ و قهرمانی بلامنازع نیم فصل برسد اما با این شکست پشت سر استقلال در رتبه دوم ماند تا همه نگاه‌ها به بازی پرسپولیس جلب شود. پرسپولیس با حریفی بازی داشت که ۵ بازی آخر را باخته بود، ساکت الهامی در کارنامه‌اش دستیاری یحیی گل محمدی در پدیده مشهد را دارد و به خوبی از این شناخت استفاده و ترمز مدعی را در رفسنجان کشید.
پرسپولیس با خبر باخت سپاهان روحیه گرفته بود. آنها ۲۹ امتیازی بودند و می‌توانستند با این سه امتیاز خود را به استقلال رسانده و به لطف تفاضل گل حتی قهرمان نیم فصل باشند، اتفاقی که تا همین یک ماه قبل خوشبین‌ترین هوادار پرسپولیس هم تصور نمی‌کرد!
اما بازی مساوی شد تا پرسپولیس هم در امتیاز ۳۰ بماند و نتیجه تمام این مسابقات و اتفاقات در نهایت به نفع گرمای لیگ در دور برگشت شد. حالا چهار تیم بالای جدول فقط ۴ امتیاز با یکدیگر اختلاف دارند، استقلال با ۳۲ امتیاز صدر نشین است، سپاهان با ۳۱ امتیاز دوم، پرسپولیس با ۳۰ امتیاز سوم و تراکتور با ۲۸ امتیاز چهارم است.
هر چهار تیم حالا با انگیزه‌ای بیشتر وارد فصل نقل و انتقالات می‌شوند و در این زمستان سرد اما بدون بارش، تنور رقابت‌های فوتبال را گرم می‌کنند. تیم ملی در جام ملت‌هاست اما حواس فوتبال دوستان به لیگ برتر خواهد بود.
و در شروع دوباره لیگ رقابت‌ها در اوج حساسیت دنبال خواهد شد. به صورت طبیعی همه جای دنیا بازیهای دور برگشت سخت‌تر است چون تیمها از یکدیگر شناخت دارند و برخلاف دور رفت قدر امتیازات را بیشتر می‌دانند.
به همه این‌ها فاصله امتیازی کم مدعیان در صدر جدول را اگر اضافه کنیم، آن وقت روزشماری می‌کنیم تا دور برگشت هرچه سریع‌تر آغاز شود!
