اگر به پیشینه کارنامه مربیگری یحیی گل‌محمدی نگاه کنیم او یک مربی محتاط است که همیشه در هر تیمی ترجیح داده ابتدا گل نخورد و بعد به فکر گلزنی و بردن باشد.
آمار او در تمام تیمها و از جمله همین پرسپولیس کاملاً گویاست، بردهای حداقلی با یک گل و تساوی‌های زیاد در دیدار مقابل رقبای رودررو، مثلاً دربی را نگاه کنید که از ۱۲ دربی یحیی ۹ بار به مساوی رضایت داده است. یحیی گل‌محمدی در پرسپولیس - یعنی تیمی که همیشه باید ببرد و برای گل زنی بازی کند - بارها تیمش را بدون مهاجم ارنج کرده و در برابر سیل انتقادات هم راضی به کنار گذاشتن یکی از دو هافبک دفاعی اش نشده است!
اما همین یحیی گل‌محمدی وقتی اسفند سال قبل در ورزشگاه آزادی به سپاهان باخت، در سال ۱۴۰۲ دست از احتیاط کشید و روش 4-4-2 را با یک هافبک دفاعی درون زمین گذاشت. پرسپولیس هر هفت بازی باقیمانده لیگ را برد و قهرمان شد، در جام حذفی هم دربی را برد و قهرمان شد.
با شروع این فصل اما دوباره یحیی به تنظیمات کارخانه برگشت، با اینکه از شجاعت نتیجه خوبی گرفته بود. در بهترین حالت یک مهاجم می‌گذاشت و برای نقش مهاجم سایه روی امید عالیشاه یا وحید امیری حساب می‌کرد. البته این فصل پرسپولیس حواشی بسیاری داشت که در نتایج این تیم تاثیر داشتند اما شک نکنید که مشکل اصلی و اولیه به عملکرد خود تیم و کار فنی درون زمین برمی‌گشت. مثال می‌خواهید؟
یحیی در بازی قبل که برای خروج از بحران به شدت به پیروزی نیاز داشت، دوباره ترس را کنار گذاشت و ۱۰ نفره تیم شمس آذر را برد، تیمی که یقه مدعیان را گرفته بود. در مسابقه‌ای که دوباره علی نعمتی اشتباه کرد و یحیی، کنعانی زادگان را هم نداشت. برای این بازی هم یحیی دوباره شجاعت به خرج داد و مزدش را با برتری مقابل نساجی گرفت. ترکیب اولیه تیم دوباره ۴۴۲ بود، این بار یحیی برای تک هافبک دفاعی نه از سرلک استفاده کرد و نه ریگی و به سینا اسدبیگی میدان داد که در کل این فصل تنها ۱۶ دقیقه بازی کرده بود. در دفاع چپ به محمد مهدی احمدی جوان اعتماد کرد، کاری که در این سه سال نکرده بود و او سومین بازیکن برتر میدان شد. زوج گبلسیانی و فرجی هرگز کنار هم بازی نکرده بودند، دانیال اسماعیلی فر در راست هم مثل همیشه ضعیف بود اما هیچ کدام این نواقص وقتی که یحیی می‌خواست ببرد، نتوانست مانع او شود. سروش دوباره به پست مورد علاقه‌اش برگشت، ترابی و صادقی دو هافبک کناری ثابت پرسپولیس با روزهای اوج خود فاصله بسیاری داشتند. نبیل باهویی هم که قرار بود مثل بازی قبل مهاجم اصلی باشد و در فهرست اولیه حضور داشت، موقع گرم کردن مصدوم شد تا شهاب زاهدی بازی را آغاز کند.
امید عالیشاه که این روزها تنها بازیکن آماده پرسپولیس است، تنها امید هواداران به عنوان مهاجم سایه بود. اما ببینید که همین پرسپولیس نیم بند در همان نیمه اول گلش را زد و ۳ امتیاز را هم در تهران نگه داشت، بازهم شهاب باسر گل زد، پنجمین گل فصل...
یحیی ترکیبش را به هم ریخت، درحالی که در فوتبال به ترکیب برنده دست نمی‌زنند. او به دلیل نداشتن بازیکن مجبور شد اما فراموش نکنیم که کل نیم فصل اول از نداشتن بازیکن می‌نالید!
پس تفاوتی که پرسپولیس این روزها باپرسپولیس هفته‌های قبل دارد تنها و تنها به تغییر رویه گل‌محمدی برمی‌گردد. او ترس را کنار گذاشت و مزد شجاعتش را با بازگرداندن پرسپولیس به کورس مدعیان گرفت!
