مدیریت در باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس در همه سال‌های گذشته، فراز و نشیب داشته و مدیرانی از طیف‌های مختلف سیاسی و اجتماعی در این تیمها ظهور کرده‌اند. با این همه هرگز به یاد نداریم آن‌چه در فصل جاری فوتبال کشور اتفاق افتاده پیش از این مسبوق به سابقه باشد.
مناقشه رسانه‌ای در باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس، از بیانیه‌های آتشین عبور کرده و به چیپ‌ترین استوری‌های اینستاگرامی کشیده شده است؛ جمله‌های نامفوم، سرهم‌بندی‌شده و شدیدا بی‌محتوا که مخاطبان را به یاد هر چیزی می‌اندازد جز مدیران عرصه فرهنگ و رسانه!
راستش اگر پرسپولیس و استقلال به بوقچی‌های داخلی در باشگاه نیاز داشتند، قطعا می‌رفتند سراغ بهترین‌های این عرصه؛ از جمله صادق بوقی که هم بهتر از خیلی‌ها بوق می‌زند، و هم حرفه‌ای تر از آن‌ها حرکات موزون انجام می‌دهد. دو باشگاه پرطرفدار فوتبال ایران به اندازه کافی «لیدر و بوقچی» دارند و در بخش‌های رسانه‌ای، نیازی به این ادا و اطوارهای نازل ندارند.
از همه فاجعه‌بارتر اما این است که سرمربیان هر دو تیم به افرادی که جایگاه مدیریت رسانه را در استقلال و پرسپولیس به نازل‌ترین عنوان بدل کرده‌اند، تذکر و هشدار نمی‌دهند. عجیب است عده‌ای دور هم جمع شده‌اند و با چند استوری، تیم مقابل را به اصطلاح تحقیر می‌کنند؛ غافل که از دلِ این تیترها و عنوان‌های حقارت‌بار، بطری‌های متعدد از سکوها به سمت بازیکنان و مربیان پرتاب می‌شود؛ غافل که با این حرکات مارپیچی و سخیف، رسانه در دل چنین واژه‌های توهین‌آمیزی رنگ می‌بازد و تاثیرگذاری‌اش از بین می‌رود.
متاسفانه جایگاه اصلی مدیریت رسانه در باشگاه‌های بزرگ فراموش شده و آن‌ها از یاد برده‌اند کجا کار می‌کنند و تفاوتشان با یک بوقچی که روی سکوها، هواداران را به تحرک وا می‌دارد چیست! افسوس که فوتبال ما در همه امور می‌لنگد و امیدی هم به بهبود این شرایطِ اسفناک نیست.
