تیم ملی فوتبال ایران در مسیر انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر سختیهای زیادی به جان خرید. فدراسیون برای آنکه رنج مسیر صعود به جام جهانی را از بین ببرد، به سراغ مارک ویلموتس بلژیکی رفت تا پس از کارلوس کیروش، به زعم خودش، همچنان سکان تیم ملی را در دست یک مربی طراز اول نگه دارد. ویلموتس که برخلاف ادعای مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال ایران که او را فردی بسیار «نجیب» خوانده بود، بهجای جهش فنی تیم ملی فوتبال چشم به جیب فدراسیون داشت، در نهایت کاری کرد تا تیم ملی برای صعود به جام جهانی، در همان دور اول انتخابی، یعنی حتی قبل از آنکه پای تیمهای بزرگ و مهم آسیا به میان بیاید، به اماواگر بیفتد و در آستانه حذف قرار بگیرد.
پس از آن، درواقع بعد از استعفای مارک ویلموتس و درخواست غرامتش که کمر فوتبال ایران را با هزینهای که به جیب زد، شکاند، نوبت به عصر تغییر رسید. حداقل این ادعایی بود که مسئولان فدراسیون فوتبال از آن دم زده و از این گفتند که قرار است بعد از سالها هدایت این تیم را به دست یک مربی ایرانی بسپارند. آن روزها صحبت از این بود که علی دایی یا امیر قلعهنویی بهعنوان سرمربی تیم ملی معرفی میشوند ولی عملا چنین نشد تا دوباره در میان یک غافلگیری بزرگ، دراگان اسکوچیچ، بهعنوان سرمربی جدید تیم ملی معرفی شود. دراگان برخلاف تصور اولیه که عنوان میشد نمیتواند توفیقی به دست بیاورد، درخشان ظاهر شد و توانست تیم ملی را با ثبت نتایج بسیار درخوری به جام جهانی برساند. همه این فعل و انفعالات رخ داد تا به این نقطه رسیده شود. مسئولان وقت فدراسیون فوتبال از تعدادی از مسئولان دولتی درخواست کردند به پاس صعود تیم ملی ایران به جام جهانی، حواله واردات خودروی خارجی به بازیکنان و افرادی که در این صعود نقش داشتند، اهدا شود؛ امری که پیش از آن هم پس از صعودها، دستکم در دو، سه دوره قبلی اتفاق افتاده بود و دولت تصور میکرد تکرارش نمیتواند دردسر چندانی برایش به وجود بیاورد. بااینحال، اهدای این حوالهها زمانبر شد و درنهایت پس از برگزاری جام جهانی، حواله واردات خودروی خارجی، آنهم بدون قیدوبندهای رایج، در اختیار بازیکنان قرار گرفت.
زمانبندی برای اهدای این حوالهها همه چیز را به هم ریخت. واکنش مخاطبان فوتبال به این امتیاز نهتنها مثبت نبود بلکه با انتقاد شدید هم همراه شد. بسیاری، از اینکه بازیکنان بعد از ثبت زشتترین نتایج تاریخ فوتبال ایران، خاصه خوردن شش گل از تیم ملی انگلیس در جام جهانی، باید چنین پاداشی دریافت کنند، بهشدت گلایه کردند. هرچند اتفاقات اجتماعی که اندکی قبل از آن اهدای حواله هم رخ داده بود، بر این جبههگیریها تأثیر داشت. شاید ضربه آخر را هم گفتوگوی محمدحسین کنعانیزادگان، مدافع تیم ملی زد که خبر داد با ورود خودروی خارجی جدیدش که حاصل همین حوالههاست، قرار است صاحب اتومبیلی به ارزش صدمیلیارد تومان شود. فاششدن این امتیاز ویژه که بر اختلاف اجتماعی شکلگرفته به طرز آشکاری دمیده بود، نهتنها مردم عادی بلکه اعتراض ورزشکاران سایر رشتههای ورزشی در ایران را هم در پی داشت. آنها با برجستهسازی این موضوع که فوتبالیها کی و چه زمانی افتخاری درخور برای ایران کسب کرده که چنین شایسته تقدیر قرار گرفتهاند، از تبعیض رایج گلایه کردند.
همزمان با این موضوعات، تصاویر منتشرشده از ورود خودروی بازیکنان تیم ملی به گمرک هم با بازتاب رسانهای همراه شد تا مشخص شود تمامی کارهای چنین وارداتی انجام شده است. اتفاق متفاوت درباره این دوره این بود که کارهای گمرکی این خودروهای لوکس هم از قبل انجام شده بود و برخلاف گذشته، این بار بازیکنان تیم ملی نیازی نبود مبلغ هنگفتی بهعنوان حق گمرک بپردازند. این معادلهای چندسر سود بود که نصیب بازیکنان تیم ملی شد. بااینحال، ظاهرا داستان خودروهای وارداتی بازیکنان تیم ملی قرار نیست به این سادگیها فیصله یابد؛ چراکه پس از جو به راه افتاده، حالا پلیس راهور از این گفته که این خودروهای وارداتی را قرار نیست پلاک کند. چند روز پیش بود که کمال هادیانفر، رئیس پلیس راهور، به حواشی بهوجودآمده درباره ورود ماشین از سوی بازیکنان تیم ملی واکنش نشان داد و گفت: «تا مصوبه صریح دولت را نبینیم، اجازه شمارهگذاری به اینها نمیدهیم. هرچند ما مانع داریم از این جهت که خودروهای لوکس که عامل تفاخر است وارد کشور نشود و در این حوزه فرمان داریم که باید مدنظر باشد. خودروهای خیلی لوکس را پلاک نمیکنیم، اما باید عین مصوبه دولت را رؤیت کرده و سپس کسب تکلیف کنیم که آیا اینها قابل شمارهگذاری است یا خیر؟». هادیانفر با اشاره به اینکه هنوز خودرویی رسما پلاک نشده است، توضیح داد: «برخی خودروها هم مشکلات گمرکی دارند که آنها برطرف نشده، ولی بهطورکلی هیچ خودرویی در این زمینه پلاک نشده است» . موضوعی که رئیس پلیس راهور به آن اشاره میکند، بعید است در ادامه دردسری برای بازیکنان و دیگر افرادی که این اتومبیلها را وارد کردهاند به وجود بیاورد؛ چون این عمل، همان قید شرط مورد نیاز را دارد. بازیکنان حواله دولتی داشته و دولتی که به آنها مجوز ورود خودروهای لوکس را داده، بعید است مجوز پلاکشدن آنها را ندهد.
این مورد شاید فقط فضایی مقطعی به وجود بیاورد تا انتقادها در این زمینه فروکش کند. بااینحال، حتی اگر پلیس بگوید این خودروها را پلاک نمیکند، ابهام اصلی در این زمینه از بین نمیرود. از مدتها قبل شایعه شده که در کنار بازیکنان و اعضای تیم ملی، افرادی غیرمرتبطی که هیچ ارتباطی با صعود تیم ملی ایران به جام جهانی نداشتهاند نیز از فرصت بهدستآمده استفاده کرده و خودروهای لوکس را بدون قیدوبندهای رایج فراهم کردهاند. در این بین، شایعه شده ۱۴ نفر بیرون از فضای فوتبال که عمدتا با توصیهای بیرون از فضای فوتبال وارد فهرست شدهاند، اقدام به واردات خودروی لوکس کردهاند. ناگفته پیداست که در صورت صحت و سقم چنین شایعهای، حجم رانتی که در اختیار این افراد قرار گرفته، چنان زیاد است که شاید دوباره پرده از ماجرای جدیدی بردارد. از همه اینها عجیبتر، اصرار بر مخفیماندن فهرست افرادی است که مجوز واردات چنین خودروهای لوکسی را به دست آوردهاند. اینکه بازیکنان فوتبال از این امتیاز بهره ببرند، امری است که پیش از این هم درباره آن بحث شده و بسیاری از همین چهرهها، دریافت چنین پاداشی را علنی کردهاند؛ پس پای کدام افراد دیگری در این بین به میان آمده که اجازه نمیدهند فهرست بهطور کامل منتشر شود؟