باشگاه ژیرونا یکی از باشگاه‌های کوچک در فوتبال اسپانیاست. در فوتبال اروپا که در هر کشور چند باشگاه بزرگ و ثروتمند هستند و مثل ویترین آن کشور عمل می‌کنند، جام‌های مختلف را درو و افتخار فوتبال آن کشور هستند اما در اجرای قانون هیچ تفاوتی با باشگاه‌های کوچک ندارند.
لیگ انگلستان یک استثناست که فاصله بین تیم‌ها بسیار کم است، اما در همین انگلستان هم هر دهه تنها یک تیم خارج از «بیگ سیکس» قهرمان می‌شود. اما در فوتبال اروپا تیم‌های کوچک ارزشی معادل تیم‌های بزرگ دارند چون بدون آنها اصلاً لیگ برگزار نمی‌شود. اینکه تیم‌های کوچک هم در اروپا امکانات کافی دارند یا در پیشگاه قانون برابر با تیم‌های بزرگ هستند، موضوع بحث ما نیست. موضوع ما خود تیم ژیروناست که برای ما ایرانی‌ها یک خاطره را به یاد می‌آورد.
تقریبا یک دهه پیش حسین هدایتی که آن روزها به عابر بانک پرسپولیس معروف بود و مالکیت تیم استیل آذین را بر عهده داشت، در یک مراسم پرزرق و برق با دعوت از رسانه‌ها و ستاره‌های بزرگ ملی، اعلام کرد تیم کارشناسان او پس از مدت‌ها تحقیقات از بین دو تیم ژیرونا و ختافه دومی را انتخاب کرده‌اند تا او سهامش را بخرد و پس از این فوتبال ایران نیز در لالیگا و در قلب اروپا نماینده خواهد داشت! آن شب ستاره‌های بزرگی در مجلس بودند و همه صحبت کردند، از جمله مهدی مهدوی کیا و رسماً اعلام شد که علی دایی قرار است هدایت ختافه در لالیگا را بر عهده گیرد. قرار بود حسین هدایتی ۵۵ درصد سهام این باشگاه را بخرد و البته که نفهمیدیم چطور بین ژیرونا و ختافه، قرعه فال به نام دومی افتاد!
اما بشنوید از همین ژیرونا، تیمی کوچک از ایالت کاتالونیا که حدود ۶۰ کیلومتر با بارسلونا فاصله دارد، ۴۷ درصد سهام این باشگاه متعلق به گروه «سیتی» است. هلدینگی که در ۴ قاره جهان باشگاه دارد، از ملبورن سیتی در استرالیا تا نیویورک سیتی در آمریکا، یوکوهاما مارینوس و بمبئی سیتی در آسیا یا مونته ویدیو سیتی در آمریکای جنوبی. در اروپا گل سرسبد تیم‌های این شرکت منچسترسیتی است – تروا را هم در فرانسه و خیرونا را در اسپانیا دارد - هلدینگ شیخ منصور اماراتی از فوتبال به عنوان بهترین وسیله برای تبلیغ سرمایه گذاری‌هایش استفاده می‌کند و می‌بینیم که در این یک دهه منچستر سیتی همه جام‌ها را درو کرده و نام شیخ منصور و این هلدینگ را به برندی جهانی تبدیل کرده است.
فقط لحظه‌ای فکر کنید اگر حسین هدایتی یا هر ایرانی دیگر موفق می‌شد جایگاهی شبیه شیخ منصور در فوتبال دنیا پیدا کند، چه می‌شد! اما متاسفانه ثروتمندان ایرانی در فوتبال بیشتر به مسیر روس‌ها می‌روند، از کاری که آبراموویچ در چلسی کرد تا علیشیر عثمانوف در آرسنال. ما بیشتر دنبال سرمایه‌گذاری‌های زودبازده هستیم، اهداف کوتاه مدت برای مان مهم ترهستند و البته که بیشتر اهل شعار و حرف هستیم تا عمل!
