امیر قلعه‌نویی در دومین مقطع از حضور خود روی نیمکت تیم ملی ایران درخشان ظاهر شده و نتایجی فوق‌العاده کسب کرده. آمار او در ۹ بازی اخیر اینگونه است: «۸ برد و یک تساوی.» ایران در نخستین بازی خود تحت هدایت قلعه‌نویی مقابل روسیه به تساوی یک بر یک رسید. سپس کنیا را دو بر یک برد. بازی سوم در تورنمنت کافا و مقابل افغانستان بود که با برتری ۶ بر یک ایران تمام شد. قلعه‌نویی و تیمش در بازی چهارم قرقیزستان را ۵ بر یک شکست دادند. بازی ششم در فینال تورنمنت کافا مقابل ازبکستان برگزار شد که ایران یک بر صفر حریف قدرتمند خود را از پیش رو برداشت.
بازی هفتم امیر با تیم ملی با برتری یک بر صفر ایران مقابل بلغارستان همراه شد. سپس ایران با ۴ گل آنگولا را شکست داد. بازی هشتم در تورنمنت اردن برابر میزبان انجام شد که ایران سه بر یک حریف خود را برد. آخرین بازی هم مربوط بود به فینال همین تورنمنت بود که قطر با نتیجه ۴ بر صفر مغلوب ایران شد. ۸ برد در ۹ بازی، ۲۷ گل زده و تنها ۵ گل خورده. به طور میانگین، به ازای هر بازی ۳ گل زده که آمار جذابی برای تیم ملی ایران و امیر قلعه‌نویی محسوب میشود.
شاید منتقدان بگویند این آمار مقابل رقبایی نه چندان قدرتمند ثبت شده. به بازی‌های تیم ملی، از فروردین ماه تا امروز که نگاه می‌کنیم، حریفانی بزرگ را هم می‌بینیم. بلغارستان و روسیه به عنوان تیم‌های ریشه‌دار و البته حالا درجه دو در فوتبال اروپا و قطر که آخرین قهرمان جام ملتهای آسیا محسوب میشود. همچنین نمی‌توان از نام ازبکستان و اردن به سادگی گذشت. دو حریفی که در سال‌های اخیر پیشرفت کرده و فاصله خود را با تیم‌های مطرح قاره آسیا کاهش داده‌اند.
این نتایج همه را خوشبین کرده تا تیم ملی بعد از مدت‌ها در جام ملتهای آسیا نتیجه بگیرد و عنوانی مهم به دست بیاورد. با این حال فدراسیون فوتبال هم برای اینکه کادرفنی با خیالی آسوده و آرامش کامل در این تورنمنت مهم شرکت کنند، قرارداد امیر قلعه‌نویی را تا پایان جام جهانی ۲۰۲۶ تمدید کرده. قراردادی که البته مشروط است و یک بند مهم در آن گنجانده شده.
بند مهم در قرارداد قلعه‌نویی، حضور تیم ملی در نیمه‌نهایی جام ملتهای آسیا است. اگر تیم ملی به این مرحله برسد، خود به خود و اتوماتیک‌وار امیر قلعه‌نویی می‌تواند تا جام جهانی ۲۰۲۶ روی نیمکت تیم ملی بنشیند. این بند دست فدراسیون فوتبال را باز می‌گذارد تا در صورت عدم کسب نتیجه مورد نظر، با قلعه‌نویی قطع همکاری و سرمربی جدیدی را جایگزین او کند.
البته با شناختی که از امیر قلعه‌نویی داریم، او اگر با تیم ملی به موفقیتی دست پیدا نکند، حتی در صورت نبودن این بند در قرارداد، بعید بود بماند و همچنان روی نیمکت تیم ملی بنشیند. امیر نشان داده اگر هدایت هر تیمی را قبول کند، ابتدا فضا را در نظر می‌گیرد و بعد تصمیم می‌گیرد. اگر برای آن پست مقبولیت داشته باشد، آن را می‌پذیرد و در غیر اینصورت نه. به همین دلیل حتی اگر این بند مهم هم در قرارداد وجود نداشت و قلعه‌نویی در جام ملتهای آسیا به نیمه‌نهایی نمی‌رسید، هرگز به حضورش روی نیمکت ایران ادامه نمی‌داد. با این حال همه خوشبین هستیم تا تیم ملی در جام ملتهای آسیا به موفقیت برسد. نتایج تیم ملی در بازی‌های اخیر نشان داده که می‌توان به عملکرد شاگردان قلعه‌نویی در قطر امیدوار بود.
