بسیاری از رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور پس از لغو بازی اظهار کردند که نصب تندیس سردار سلیمانی عامل لغو این بازی بوده است و تیم سپاهان می‌بایست جریمه شود. حال با توجه به لابی قوی سعودی‌ها با AFC تیم سپاهان متحمل جریمه سنگینی شد و بلاشک اگر فدراسیون فوتبال و باشگاه سپاهان پیگیر مسئله نشوند، وضعیت فوتبال ما اسفناک‌تر از این می‌شود.
از این صحبت‌ها که بگذریم، اتفاقی که پس از اعلام حکم رخ داد و میتوان گفت که تلخ‌تر از خودِ حکم اعلام‌شده بود، خوشحالی عده‌ای از طرفداران فوتبال از محرومیت و باخت سپاهان بود.
درباره این مسئله لازم است چند نکته را یادآور شوم:
۱- خوشبختانه یا متأسفانه ورزش و سیاست همواره پیوند تنگاتنگی دارند و ما ممکن است در بسیاری از نقاط دنیا شاهد حضور چهره‌های سیاسی در ورزش باشیم؛ نمونه بارز آن حضور امانوئل مکرون رئیس‌جمهور فرانسه کنار کیلیان امباپه در فینال جام جهانی.
۲- در بسیاری از ورزشگاه‌های کشورهای حوزه خلیج فارس عکسی از مقامات سیاسی آن کشور در بالای سکوی تماشاگران هست.
۳- به خاطر دارم که پس از بازی ایران با انگلیس و آمریکا در دور گروهی جام جهانی، عده‌ای از باخت و در ادامه حذف ایران فریاد شادی سر دادند و با افتخار خوشحالی خود را ابراز کردند.
سوال اصلی اینجاست که این خوشحالی‌ها چه نفعی برای ما دارد! از دید من این خوشحالی‌ها به گسسته شدن پیوندهای اجتماعی و افزایش جدل‌ها منجر شده و این در ادامه باعث فروپاشی جامعه می‌شود. با حذف تیم ملی، جریمه سپاهان و به‌طور کل ناکامی تیمهای ملی و باشگاهی در تورنمنت‌های مختلف، کشور ما و علی‌الخصوص جامعه فوتبال ایران متضرر می‌شود و این مسئله بسیار غم‌انگیز و تلخ است.
به امید روزی که تعیین‌کننده نتایج بازی‌ها عیار فنی دو تیم باشد، نه چیز دیگری. به امید آینده‌ای بهتر برای ایران و ایرانی
فرهنگ دانش| باشگاه خبرنگاران آزاد
