حلقه گمشده مدیریت در ورزش ما برنامهریزی است. اینجا مدیران از فردای خود مطمئن نیستند، در نتیجه به کارهای کوتاهمدت رو میآورند چون میدانند عمر مدیریت آنها به برنامهریزی برای کارهای بلندمدت قد نمیدهد. مثل معروف «دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما بکاریم تا دیگران بخورند» سالهاست دچار نقصان شده و روز به روز از این ضعف بیشتر و بیشتر ضربه میخوریم.
دیگر نوشتن از پیشرفتهای فوتبال عربستان کاری تکراری و بیهوده است. حضرت حافظ میفرماید «تلقین و درس اهل نظر یک اشارت است، گفتم کنایتی و مکرر نمیکنم». آنها که میخواستند بدانند و ببینند، به یک اشاره همه چیز را فهمیدند و کسی که نخواهد ببیند و بفهمد، به هزار گفتن هم نمیبیند. همان داستان کسی که خوابیده و کسی که خودش را به خواب زده...
عربستان بعد از جام جهانی با استخدام کریستیانو رونالدو فوتبال خود را جهانی کرد و امروز ستارههای بیشماری در باشگاههای این کشور توپ میزنند. حالا به فاصله کمتر از یک سال میزبانی جام جهانی نیز به آنها واگذار شده و شاید باشند کسانی که فکر میکنند همه این اتفاقات به خاطر نفوذ حاکمان فعلی و تحت تاثیر شرایط امروز است!
اما خیر واقعیت چیز دیگری است. عربستان از یک برنامه درازمدت تبعیت کرد. آنها از ۱۵ سال قبل شروع به ساخت ورزشگاههای جدید و امکانات و زیرساختهای مدرن کردند که امروز میزبانی جام جهانی دیجیتال را برای سال ۲۰۲۴ میگیرند، همانی که هفته پیش در جلسه مشترک اینفانتینو با رونالدو و ولیعهد سعودی اعلام شد. همان کاری که ژاپن، چین، کره، قطر و امارات کرده بودند و همه دنیا همین مسیر را رفتند تا پیشرفت کنند. روی تیمهای پایه خود سرمایهگذاری کردند و در نهایت با استخدام بازیکنان بزرگ خارجی و آوردن مربیان نامدار قدم نهایی را برداشتند.
این پروسه البته که نیاز به بضاعت انسانی دارد. در کشوری پراستعداد مثل کشور ما شاید تنها به ۱۰ سال زمان نیاز داشته باشد اما برای کشورهای عربی ۲۰ سال بیشتر طول کشید اما آنها با صبر و حوصله و هزینه در مسیر درست حرکت و سرانجام به هدف خود رسیدند.
و حالا عربستان جام جهانی را به خانه خود آورده اما ما در فوتبالمان مثل تمام این سالها تنها دلخوش به کسب مجوز صعود به جام جهانی هستیم! برای یک مدیر یا مربی در فوتبال ما رسیدن به جام جهانی خود یک رزومه بزرگ است و کسی آنجا توقع صعود ندارد، اما عربستان در جام جهانی قطر آرژانتین را برد. تفاوت ما و عربستان تنها در نگاه مدیران است و بس.
در همین ارتباط بخوانید: