از ماجرای ماشین صد میلیاردی کنعانیزادگان گرفته تا استوریهای امیرمحمد یزدانی و جواد کاظمیان علیه یکدیگر؛ ناگفته نماند که افتخارآفرینی زنان و مردان ما در بازیهای پارا آسیایی هانگژو از اتفاقات خوب این هفته بود.
از این صحبتها که بگذریم، چیزی که جای خالیاش در ورزش ایران احساس میشود عدالت و انصاف است.
بعد از صحبتهای کنعانیزادگان درباره ماشین صد میلیاردی و به دنبال آن استوریهای جنجالی امیرمحمد یزدانی مسئله نبود عدالت در ورزش ایران بیشتر از قبل به چشم آمد و عدهای هم ماجرای قوری و کتری اهدایی به سارا عبدالملکی را مجددا مطرح کردند.
اینکه تمامی ورزشکاران زحمات زیادی را به دوش میکشند شکی نیست؛ اما اینکه یک عده پاداش حذف از جام جهانی را بگیرند و عدهای دیگر علیرغم کسب مدال و افتخارآفرینیهای متعدد جوایز ناچیزی بگیرند اصلا عادلانه نیست.
علاوه بر این، شما اگر همین ورزشکاران پارا آسیایی را ملاحظه کنید متوجه این نکته خواهید شد که آنها بیشتر از سایر ورزشکاران نیازمند امکانات و کمکها هستند؛ منتهی مراتب این فوتبالیستها هستند که زندگی بهتری نسبت به سایر ورزشکاران دارند و به بهانههای مختلف پاداشهای مختلف هم میگیرند.
بدون شک اگر به تمامی ورزشکارانی که در رشتههای مختلف مشغول فعالیت هستند، امکانات مناسب و پاداش مناسبی اهدا کنیم، دیگر شاهد درگیری ورزشکاران و استوریهای پرطعنه و کنایه نخواهیم بود.
گرچه این وظیفه مدیران علیالخصوص وزارت ورزش است که به تمامی رشتهها و تمامی ورزشکاران امکانات مناسب و پاداش مناسبی دهد.
فرهنگ دانش| باشگاه خبرنگاران آزاد