حسین رضازاده از نام‌های ماندگار در تاریخ ورزش ماست. اولین وزنه‌بردار سنگین‌وزن که مدال طلای این رشته را از چنگ قهرمانان بزرگ روس درآورد؛ اولین آسیایی که به ستاره این رشته در دنیا تبدیل شد و اولین ایرانی که در تاریخ از مدال طلای المپیک خود دفاع کرد و به رکورد دو مدال طلا در المپیک رسید.
در اهمیت کار حسین رضازاده همین‌قدر بدانید که او هنوز هم تنها ایرانی است که در دو المپیک متوالی طلا گرفته و بعد از هادی ساعی، پرافتخارترین المپین تاریخ ماست. او و ساعی تنها کسانی هستند که دو طلای المپیک دارند و هیچ کشتی‌گیری به رکورد آن‌ها نرسیده. رضازاده ۴ مدال طلای جهانی هم دارد و از پرافتخارترین ورزشکاران تاریخ ماست.
او در آستانه المپیک ۲۰۰۸ پکن شانس اول کسب سومین مدال طلا بود که به خاطر مصدومیت مجبور به کناره‌گیری از ورزش شد اما با همین کارنامه هم جایگاهی دست‌نیافتنی در تاریخ دارد. حسین رضازاده بعد از پایان قهرمانی رئیس فدراسیون وزنه‌برداری شد. افتخارات ما ادامه پیدا کرد و خلاصه این‌که چنین نامی با این بزرگی در تصور هیچ‌کس قابل محو شدن نبود اما این اتفاق حالا افتاده...
مدت‌هاست کسی از رضازاده خبر ندارد. در هیچ محفلی دیده نمی‌شود و اهل مصاحبه و نشست و برخاست هم نیست. واقعا حسین رضازاده کجاست؟
این تصویر برای فرودگاه شانگهای است. جایی که حسین رضازاده به عنوان عضو هیئت رئیسه فدراسیون پاراوزنه‌برداری مشغول خدمتگزاری به رشته‌ای است که همه عمرش را در آن گذرانده و حالا تجربیاتش را به وزنه‌برداران توان‌یاب کشورمان منتقل می‌کند.
رضازاده که خودش ورزشکار بوده و این روزهای اردو و مسابقه را تجربه کرده است، بدون داشتن کوچک‌ترین ناراحتی یا نگرانی، شخصا برای رفع مشکلات ورزشکاران تلاش می‌کرد. خودش تاکسی می‌گرفت و مراقب غذای بچه‌ها بود، انگار نه انگار که او قهرمان جهان و المپیک است و می‌تواند با اسکورت اختصاصی به عنوان مهمان عالی‌رتبه روز مراسم یا مسابقات بیاید و در جایگاه بنشیند! دیدن چهره رضازاده و وزن کم او -نسبت به زمانی که ورزش قهرمانی انجام می‌داد- ناخودآگاه ما را یاد مهران غفوریان انداخت. مشاهیری که با وزن بالا در حافظه عمومی مردم جا گرفته‌اند، وقتی لاغر می‌شوند ناخودآگاه همه نگران آن‌ها می‌شویم!
اما نگران نباشید، حال قهرمان ما خوب است و هیچ مشکلی هم ندارد. وزن طبیعی او از اول همین‌قدر بود و تنها برای مسابقات ورزش حرفه‌ای مجبور به بالا بردن وزنش می‌شد. با رضازاده از خیلی چیزها می‌شود حرف زد، به‌خصوص از پسرش ابولفضل که امیدوار بودیم راه پدر را برود و شروع هم کرد، اما بماند برای وقتی دیگر...
