سالی حداقل ۱۲ بار در پرسپولیس و استقلال صحبت از اعتصاب و... است. ردخور ندارد که در یک فصل فوتبال مربیان و بازیکنان این دو تیم اعتصاب نکنند و حرف از مطالبات معوقه نزنند. حالا بحث آپشن و پاداش هم اضافه شده و اختلاف مدیرعامل و سرمربی هم که اگر نباشد عجیب است. سؤال اینجاست که چرا در تیم‌هایی مثل سپاهان، فولاد، گل‌گهر، ذوب‌آهن و... از این مباحث نیست؟ آیا فقط پرسپولیس و استقلال چون توی چشم هستند دچار مسائل اینچنینی می‌شوند؟
ماجرا این است که این دو تیم نه دولتی‌اند و نه خصوصی. یعنی دولت نه مستقیم خرج‌شان را میدهد و نه آنها را واگذار می‌کند. در نتیجه هر مدیری که می‌آید ته هنرش می‌شود وام گرفتن از یک بانک دولتی و گرفتن یک اسپانسر ۱۰۰ میلیاردی از یک اپراتور تلفن همراه که خب این پول هم فقط پول قرارداد ۵ بازیکن است! حالا شما خودتان حساب کنید که یک مدیر چطور باید مثلاً ۳۰۰، ۴۰۰ میلیارد بدهی معوقه را بپردازد و در عین حال پول بازیکنان را هم پرداخت کند؟ عین این می‌ماند که درآمد شما ۲۰ میلیون تومان باشد اما ۱۰۰ میلیون هزینه ثابت داشته باشید. آیا غیر از این است که همه جوره شرمنده زن و بچه می‌شوید؟
نکته عجیب اینجاست که هیچ تغییری هم در این سیاست غلط انجام نمی‌شود. سپاهان و فولاد و... البته مدیریت خوبی دارند اما بودجه هم دارند. در باشگاهی مثل سپاهان خیلی کم پیش می‌آید که بازیکنی را بخرند و آن بازیکن بازدهی نداشته باشد اما پرسپولیس و استقلال کلی بازیکن در لیست خود دارند که در نهایت تا آخر فصل ۳ بازی هم نمی‌کنند. تفاوت بعدی این است که سپاهان و فولاد ساختار دارند اما پرسپولیس و استقلال ندارند. بله، پارسال باشگاهی مثل فولاد کلی هزینه کرد اما در سال‌های قبل از آن کمتر چنین چیزی پیش آمده بود. در این باشگاه‌ها شما هرگز نمی‌بینید بازیکنی مصاحبه کند و بگوید من هنوز بابت فصل گذشته ۴۰ درصد طلب دارم اما همین حالا استقلال بازیکنی دارد که ۵۰ درصد پول فصل قبلش را نگرفته است!
اگر می‌بینید باشگاهی مثل استقلال ۲ فصل پیاپی از لیگ قهرمانان آسیا حذف می‌شود دلیلش همین است. آنها نیازهای روزمره خود را برطرف می‌کنند و کاری به کار بدهی‌های معوقه ندارند. در نتیجه یکی مثل استراماچونی پیدا می‌شود که نه تنها پول ۲ سال قرارداد کار نکرده بلکه جریمه دیرکرد آن و حتی پول کرایه تاکسی و آبمیوه وکیلش را هم از استقلال می‌گیرد و اجازه هم نمی‌دهد این تیم به آسیا برود. مشکلات پرسپولیس و استقلال مثل تیم امید است که به خاطر سیاست‌های غلط ۵۲ سال است به المپیک نرفته و هیچ‌کس هم امید ندارد تا ۵۲ سال آینده هم برود!
