در برخورد اولیه نباید از محروم‌شدن ورزشکاران یک کشور در تورنمتی به اهمیت المپیک خوشحال شویم؛ به خصوص اگر آن کشور ابرقدرت ورزش دنیا باشد که برای صدرنشینی در جدول مدال‌ها مدعی است.
ورزشکاران روس در بسیاری رشته‌ها قهرمان جهان و المپیک هستند و رکورددار، و غیبت آن‌ها به وضوح روی کیفیت المپیک تاثیر خواهد گذاشت. اساسا روح ورزش با رقابت عجین شده و هر قهرمانی در هر سطح اگر رقیب نداشته باشد، افت می‌کند.
اما از دیدگاه ما چه؟ نبودن روس‌ها چه تاثیری در نتایج کاروان ورزشی ایران خواهد گذاشت؟
ورزش ایران از المپیک ۱۹۴۸ لندن که اولین دوره المپیک بعد از جنگ جهانی دوم بود، در این آوردگاه حضور داشته و تنها دو المپیک را از دست داده است. در تمام این هشت دهه بار افتخار و مدال‌آوری بر روی دوش کشتی بوده و اگرچه رشته‌هایی چون وزنه‌برداری یا تکواندو نیز به کشورمان خدمات شایانی کرده‌اند اما هنوز هم امید اول ما کشتی و رکورددار مدال ما این فدراسیون است.
سال قبل که روسیه در مسابقات جهانی ۲۰۲۲ بلگراد غیبت داشت، ما جدال رودررو و قهرمانی دنیا را به آمریکا باختیم. آن‌موقع خیلی از کارشناسان اعتقاد داشتند غیبت روسیه به ضرر ما شد چرا که روس‌ها، آمریکایی‌ها را در جدال رودر رو می‌بردند و ما می‌توانستیم روس‌ها را در چند وزن ببریم! در مسابقات جهانی ۲۰۲۳ بلگراد این اتفاق نیفتاد و ما جدال رودررو را به روس‌ها هم باختیم و اگر امتیازات آن‌ها در قالب تیمی حساب می‌شد نایب قهرمانی دنیا به ما نمی‌رسید.
حالا در المپیک چه اتفاقی خواهد افتاد؟ احتمال دارد که ورزشکاران روسیه بدون پرچم و سرود این کشور بتوانند مجوز حضور بگیرند. مثل همان اتفاقی که در جهانی کشتی افتاد. این یعنی سیداکوف، عثمانوف، اوگوئف، عباس ماگمدوف و در راس همه سعدالله‌اف در المپیک هم حضور خواهند داشت.
در جهانی بلگراد غیبت دوساله روس‌ها از روی تشک‌های کشتی لطمه بزرگی به آن‌ها زد و دیدیم که ستاره‌ای چون تانک روس‌ها آشکارا از آمادگی آرمانی به دور بود. اگر قرار بود یک بار او را ببریم بهترین فرصت در اختیار گلیج بود که در ثانیه‌های آخر از دست داد. این یعنی ممکن است نداشتن پرچم و سرود بار دیگر در روحیه و آمادگی روس‌ها تاثیر بگذارد و این بار ما باید آماده باشیم تا از این فرصت درست استفاده کنیم.
اما شاید این تجربه دیگر تکرار نشود! چرا که معمولا فقط ما هستیم که از یک سوراخ چندبار گزیده می‌شویم. احتمالا روس‌ها از بعد مسابقات جهانی برنامه‌ای برای آماده‌سازی قهرمانان خود خواهند داشت تا در المپیک به صورت انفرادی موفق باشند. انگیزه‌های فردی را هم نباید دست کم گرفت. سعدالله‌اف برای کسب سومین طلای المپیک می‌آید و امثال اوگوئف و سیداکوف برای تکرار طلای دوره قبل.
فعلا کاری به آمادگی کشورهای دیگر در المپیک نداریم و همیشه ثابت شده ما را غافل‌گیر می‌کنند! اگر فقط ملاک ما روس‌ها باشد کارشناسان و آنالیزورهای کشتی ما چه موضعی در قبال این خبر دارند؟ آیا باید از این خبر خوشحال باشیم یا نگران؟
