همین اول بگوییم که قصد زیر سوال بردن کار قهرمانان بزرگمان را نداریم. محمد هادی ساروی، حسن یزدانی یا امیرحسین زارع استعدادهای درخشان بودند که با زحمت و تلاش بسیار فاصله خود را با رقبا بیشترکردند. آنقدر که حالا پا به هر میدانی می‌گذارند به جز طلا برایشان متصور نیستیم.
اتفاقی که برای حسن یزدانی با ظهور تیلور افتاد، یک استثنا بود و مهم‌ترین دلیلش همین اقتدار حسن یزدانی... و همین دلیلی است که زارع در باد این فاصله نخوابد چرا که در چشم بر هم زدنی رقبا به او خواهند رسید، همه دنیا کار میکنند.
اما قرار نیست همه کشتی‌گیران حسن یزدانی یا امیرحسین زارع شوند! قرار نیست همه بتوانند با رقبا چنان فاصله‌ای ایجاد کنند که در یک دقیقه حریف را با امتیاز عالی ببرند.
مجتبی گلیج در وزنی کشتی می‌گیرد که ما همیشه خلا داشتیم. حتی «علیرضا حیدری» هم نتوانست مدال طلای عباس جدیدی در ۱۹۹۸ را تکرار کند. ربع قرن یعنی ۲۵ سال می گذرد که ما در این وزن طلا نگرفته‌ایم.
در این یک دهه با ظهور دو ابر ستاره کار ما و دنیا سخت‌تر شد. عبدالرشید سعدالله اف تانک روسها ۷ مدال طلای جهان و المپیک در این وزن گرفت و قبل از او هم کایل اسنایدر قهرمان المپیک بود، مردی که تا امروز ۹ مدال متوالی در جهان المپیک در این وزن گرفته است.
گلیج در مسابقات جهانی ۲۰۲۱ مقابل اسنایدر تا چند ثانیه به آخر کشتی برنده بود ولی باخت و مدال برنز گرفت که قبلاً محمدیان هم گرفته بود.
در جهانی ۲۰۲۳ وقتی تانک روسها مجوز گرفت، چون بدون رنکینگ بود در گروهی افتاد که اسنایدر و نماینده شایسته ما هم حضور داشتند. دیگر هیچکس شانسی برای مدال متصور نبود.
همه طلا را برای تانک روسها و برنز را برای اسنایدر کنار گذاشتند، حتی برای کسانی که در آن طرف جدول بودند هم کسی شانسی قائل نبود! هرکس از آن گروه به فینال می‌آمد یک بازنده صرف بود و بس!
اما یک جوان تمام معادلات را بر هم زد. «احمد تاج الدینوف» کشتی‌گیر روس کاری کرد کارستان.
از بعد فروپاشی شوروی روسها کشتی‌گیرانشان را در اوزان مختلف جمهوری های مختلف تقسیم میکنند.15 نفر اول که برای یکی از این کشورها مسابقه می‌دهند، نفرات بعدی هم راهی اروپا و آسیا شده و دوبنده این کشورها را به تن میکنند تا شانس حضور در مسابقات جهانی و المپیک را از دست ندهند.
احمد تاج الدینوف در رده پایین این چرخه بود که ناچار شد برای کشور بحرین مسابقه دهد. وقتی او در مسابقات جهانی شگفتی آفرید و کایل اسنایدر را برد، ما خیلی خوشحال شدیم چرا که اگر مجتبی تانک روسها را می‌برد، دیگر اسنایدر در نیمه نهایی منتظرش نبود!
کشتی گلیج را به یاد دارید؟ تا ۵ ثانیه به آخر کشتی تانک روسها را برده بود اما ناغافل ضربه شد. او چنان فشاری به سعدالله اف بزرگ آورد که نیم ساعت بعد در کشتی سرگروهی نای ایستادن نداشت!
تاج الدینوف بعد از قهرمان آمریکا غول روسها را هم برد و همانطور که پیش‌بینی می‌شد در فینال هم کاری راحت داشت و به مدال طلای دنیا رسید. مدالی که حداقل نیم آن را مدیون نماینده ما بود که تمام انرژی عبدالرشید سعدالله اف را گرفت.
احمد تاج الدینف ستاره و پدیده مسابقات جهانی شد و با این عنوان و افتخار به بازی‌های آسیایی آمد تا یک مدال طلای دیگر برای بحرین ببرد.
بله او رقیب مجتبی در فینال بود!
آنها که کشتی را نمی‌شناسند با دیدن پرچم بحرین فکر کردند چه کار راحتی داریم! حتی بعد از اعلام نتیجه ۶-۱ و شکست نماینده ایران اعتراض هم کردند که چرا باید به بحرین ببازیم!
تا مرد سخن نگفته باشد، عیب و هنرش نهفته باشد
این افراد بی‌اطلاعی خود را به رخ کشیدند. احمد تاج الدینوف بعد از حسن یزدانی و امیرحسین زارع، مشهورترین چهره شرکت کننده در کشتی بازی‌های آسیایی بود!
او قهرمان جهان در این وزن است که دو ابر اسطوره تاریخ را همین ۲۰ روز قبل برد و چه کشتی های قابل قبولی گرفت. رقیبی که به لحاظ قد و قدرت بدنی از گلیج ما برتر بود و البته که جوان‌تر...
از این بابت مدال نقره گلیج با ارزش‌تر از طلای بقیه بود. چرا که آنها رقیبی در حد نام خود نداشتند اما مجتبی رقیبی نامدارتر از خود داشت.
او حالا با تجربه کشتی مقابل سه قهرمان جهان و المپیک بهترین فرصت را دارد تا خود را برای المپیک آماده کند. او هر سه کشتی مقابل اسنایدر، سعدالله اف و تاج الدینوف را در لحظات آخر واگذار کرد و انشاالله که این تجربه در المپیک به کار او بیاید.
