تیم ملی کشتی آزاد کشورمان پس از آمریکا به مقام دوم رقابتهای جهانی دست یافت. امیرحسین زارع تنها کشتیگیری بود که در این مسابقات برای کشورمان نشان طلا کسب کرد. شکستهای ثانیه پایانی گلیج و عموزاد و همچنین ناکامی امیرمحمد یزدانی در فینال و البته ادامه شکستهای حسن یزدانی مقابل تیلور آمریکایی باعث شد منتقدان، کادرفنی و رییس فدراسیون را مقصر این نتایج بدانند. از طرفی حامیان کادر فنی اعتقاد دارند عنوان دومی تیمی برای کشورمان نتیجه بدی نیست و شکستهای کشتیگیران در مراحل پایانی را نباید به پای مربیان گذاشت. پایان یافتن مسابقات کشتی آزاد و شروع رقابتهای کشتی فرنگی بهانهای شد تا سعید عبدولی یکی از پیشکسوتان عنواندار کشتی در این باره صحبت کند.
آقای عبدولی چه خبر؟
خبر سلامتی. مشغول کار در زمینهای کشاورزی خودمان هستم!
قهرمان جهانی باشی اما کشاورزی کنی؟
مدال و حکم و قهرمانی که نان و آب نمیشود. باید خرج زندگی را تامین کنم! مگر قانونی نوشته هر کی قهرمان شد باید پست و مقام بگیرد؟ کجای قانون گفتند؟ شما بگویید من بروم حقم را بگیرم!
بگذریم، آزادکاران ما بعد از آمریکا دوم شدند. کشتیگیران آمریکایی پیشرفت زیادی کردند؟
آمریکا که امسال پدیده شده و تمام کشتیگیران آنها یک نابغه بودند و هرکدام از کشتیگیرهای آمریکایی یک نابغه بودند و کشتیهای خیلی خوبی گرفتند. فاصله آمریکاییها با دنیا زیاد میشود و فکر میکنم تا یکی، دو سال آینده تمام مدال طلاها را برای آمریکاییها بگذارند و بقیه برای دوم و سومی بجنگند!
تا این حد خوب هستند؟
بله، خیلی قوی شدند و سرمایهگذاری کردند. آنها فضایی فکر میکنند و هم فضایی کشتی میگیرند! شما دیدید تمام اختراعات فنهای عجیب و غریب از آمریکاییهاست.
از عملکرد بچههای خودمان صحبت کنیم. اول از همه حسن یزدانی که بازهم به تیلور باخت.
این بنده خدا رقیبی به آن صورت در دنیا ندارد و فقط یک تیلور است و اگر بتواند روی او یک برنامهریزی درست انجام دهد تیلور هم آدمیزاد است و چیز عجیب و غریبی نیست!
ایراد کار کجاست؟ صریح بپرسم کادرفنی مقصر است؟
خودم یک زمانی کشتیگیر بودم. وقتی شما وسط کشتی هستید دیگر این حرف و حدیثها که میگویند کادر فنی یا مربی بد کوچ کرده همه اینها حرف است. شما وقتی وسط تشک هستی فقط یک زمان میتوانی حرف مربی خودت را متوجه شوی و آن هم زمانی است که کشتی را استپ کردند، آن موقع میتوانید حرف مربی را متوجه شوید وگرنه در آن سر و صداها و در حالی که حریف حمله میکند و شما در تمرکز کامل برای حمله یا دفاع هستید بلندگو هم در گوشتان بگذارند، نمیشنوید! حسن باید از تجاربی که در این سالها به دست آورده استفاده کند و برنامهریزی داشته باشد. ما میبینیم حسن هرسال همان شکلی به تیلور میبازد. به قدری کشتی حسن برای تیلور قابل پیشبینی است که او به خودش اجازه نمیدهد یک فن دیگر را به کشتی خودش اضافه کند. هر سال با یک آمادگی جسمانی بالا میآید و حسن را به همان شکل شکست میدهد. این دیگر نه به داور ربط دارد و نه به فدراسیون و نه به کادرفنی!
به داوری اشاره کردید. روی یک صحنه هم نظر کادرفنی این بود که داور امتیاز اضافه به تیلور داده.
من به عنوان یک بیننده و تا جایی که متوجه شدیم چطور امتیاز میدهند، وقتی کشتیگیری شروع میکند برای اجرای یک فن امتیاز اول به او میرسد. به فرض تیلور رفت برای دوخم یزدانی، حسن حتی یک زیر نشان نداده و تیلور دوخمش کرد و زمانی که میخواست او را به زمین بیندازد تا امتیازش را بگیرد حسن خواست فنی اجرا کند اما چون دو تا پایش دست تیلور بود امتیاز مال او شد. در اینجور مواقع اگر کشتیگیری که حمله میکند یک پای حریف هم در دست داشته باشد امتیاز برای شروعکننده است. یک امتیاز به دلیل اعتراض بود و چهار امتیاز هم به دلیل اجرای فن به او دادند.
شکست ثانیههای پایانی گلیج و عموزاد را چطور ارزیابی میکنید؟
گلیج که ما را سکته داد! کشتی او با اسنایدر دو سال گذشته به همین شکل بود و کشتی برده را در دو ثانیه مانده به پایان بازی باخت. او رفت که اسنایدر را به بیرون ببرد اما حریف به موقع چرخید و خودش جا ماند و در دو ثانیه کشتی برده را باخت اینجا هم بهترین فرصت برای بردن حریف بود تا اعتماد به نفسی بگیرد برای بردهای بعدی. اما در پنج ثانیه آخر همان اشتباه را تکرار کرد و مدال طلا را که میتوانست به دست بیاورد و دل مردم را شاد کند از دست داد. اگرچه چیزی از ارزشهای بچهها کم نشده و کشتی یا برد است یا باخت. کشتی جنگ لحظههاست و نمیشود روی آن حساب کرد. یک انسان غیرقابل شکست در دنیا وجود ندارد. همه میبرند یا میبازند. مهم تلاش کردن است. بعضی از کشتیگیران فکر میکنند با خم گرفتن و فعالیتهای زیاد میتوانند نتیجه بگیرند. مثل خودم که ۱۵ سال رو به جلو کشتی میگرفتم اما آخرش داور با یک سوت نابجا یا بجا نتیجه را تغییر میداد. در یک دقیقه آخر با یک امتیاز اختلاف بازی را واگذار میکردم. تمام کشتی را من میگرفتم تا ثانیههای آخر من را میبازاندند، بگذریم دیگر که از من گذشت.
درباره عملکرد خیرهکننده زارع چه نظری دارید؟
ماشاالله به امیرحسین که بینظیر کشتی گرفت و کشتیهایی که من از زارع دیدم یک اشتباه نداشت. این دلاور حالاحالاها میداندار است و پرچمدار و به قول خودش تاجدار شده. انشاءالله بدون حاشیه ادامه دهد تا بتواند ۷ یا ۸ سال قهرمان جهان و المپیک شود.
درباره یزدانی یک سوال دیگر هم دارم. فکر میکنید این فشارها روی عملکردش مقابل تیلور تاثیر دارد؟
بله، وقتی انتظارات بالا میرود صد درصد تحت فشار قرار میگیرید. حسن هم زیر بار این فشار از گذشته بوده و هست و در مسابقات المپیک آینده هم این استرس خواهد بود. یک جوری باید با آن کنار بیاید اما حسن کشتیگیر بیتجربهای نیست او چندین سال است که کشتی میگیرد و کاپیتان تیم ملی است و مدالهای زیادی آورده. او تازهکار نیست که نیاز باشد او را به لحاظ روحی شارژ کنیم. حسن باید خودش همه چی را درست کند. او در دنیا صاحب سبک است. او باید یک مقدار ریزهکاری به کارش اضافه کند. کشتی که همه آن هُل دادن نیست. کامران قاسمپور را ببینید چطور با زیرگیرهای خاصش حریفش را شکست داد. اما متاسفانه آسیب دید و یک مدال طلا از مدالهایش را از دست داد. واقعا حیف شد. صحبت او شد بگویم سال قبل که کشتی او را با خانواده دیدم خیلی ذوق کردیم. کلی فریاد زدیم و استرسی شدیم. الان هم که بیرون گودم بازیهای بچهها را که میبینم کلی استرس دارم. کشتی خیلی سخت است. خیلیها اظهارنظر میکنند و حرفهایی میزنند. به آنها میگویم اگر یک مرغ را در اتاق ۱۲ متری بیندازی و بتوانی آن را بگیری شاهکار کردی و دیگر نیاز نیست بیایی درباره کشتی نظر بدهی! هرکی که به کشتی میآید ستاره کشورش است و تمام مملکتش به او میبالد و همه در یک سطح هستند.