مایلی کهن درست میگفت مربیای کل لیگ منهای پرسپولیس و سپاهان و تراکتور و تیمهای ملی رو قلعه نوعی ارنج میکنه،این مافیا خیلی قلدر و خطرناکه

احساس خطر امیر قلعه‌نویی از ورود افشین قطبی در نوع خودش جالب که نه تاسف آور بود یعنی اگر فرض کنیم او با تیم امید موفق به صعود به المپیک می شد که کاملآ محتمل بود چون مربی ست کاربلد و احتمال زمین خوردن قلعه‌نویی هم در تیم ملی در جام ملتهای آسیا هم کم نیست پس باز هم گزینه جانشینی او بود او در واقع به بهای زمین خوردن تیم امید موقعیت خودش در تیم ملی را تثبیت کرد.خوشمزه این که در حرف هایش هم از منافع ملی دم می زند و دیگران را به خیانت متهم می کند یکی نیست بر کشیدن کسی که در حد مربی تیم امید نیست چه معنایی دارد؟ خدمت یا خیانت به منافع ملی ؟ البته حدس می زنم به احتمال قوی که این کامنت را چاپ نخواهید کرد اما انتصاب عنایتی در واقع ترفندی بود برای باقی ماندن قلعه‌نویی روی نیمکت تیم ملی نگویید تا پایان جام جهانی قرارداد دارد فشار افکار عمومی قادر به برکناری او ست یکی از کارهای ضروری برای پاک کردن فوتبال ایران حذف همیشگی همین آدم است.فارغ از کری های قرمز و آبی حتی برای برگزیدن مناسب ترین افراد برای مربی بودن در باشگاه ها و تیم های پایه

قله نویی از افشین ترسید و یک گزینه خنثی را گذاشت تا خطری برای خودش نداشته باشد لعنت به فدراسیون بی خاصیت