تدابیری هم در این راستا مثل اسکان در هتل مناسب (بخوانید لاکچری) و اینترنت بدون فیلتر (بخوانید اینترنت طبقاتی برای از ما بهتران) تدارک دیده شده اما باز هم به لحاظ امکانات و زیرساخت ورزشی چیز خاصی برای عرضه نداریم و بیشک رونالدو به محض آن که پایش را در ورزشگاه آزادی بگذارد تمام رشتههایمان پنبه خواهد شد.
در این میان فقط یک برگ برنده داشتیم که فعلا آن را هم سوزاندهایم و او کسی نیست جز علی دایی.
در چنین شرایطی فقط نام و اعتبار بینالمللی علی میتوانست به دادمان برسد و روی کاستیهای بیشمارمان سرپوش بگذارد.
فکرش را بکنید پیش از مراسم آغازین بازی دایی به عنوان اسطوره فوتبال ایران و پرسپولیس به استقبال رونالدو میرفت و به او خوش آمد میگفت. همین حرکت میتوانست عیار میزبانی ما را دوچندان کند و در عین حال روحیه شاگردان یحیی را هم بالاتر ببرد.
اما صد حیف علی دایی را خودخواسته آنقدر از فوتبال دور کردهایم که حتی جلوی سعودیها هم نمیتوانیم پزش را بدهیم.
بیشتر بخوانید: تصویری تلخ و غمانگیز از آخرین حضور علی دایی در تیم ملی ایران/ اقدام دور از انتظار علیه شهریار!