راموس پس از گذشت هجده سال، به عشق قدیمی اش رسید. ۱۸ در ظاهر فقط یک عدد است اما به سرعت برق و باد، گذشت و با افتخارات فراوانی در طول سفر برای او همراه شد. کسب تمامی عناوین قهرمانی با تیم رئال مادرید و اسپانیا، نشان می‌دهد که راموس، برگ آس دیدارهای حساس و مربیان بزرگ بوده است.
سرخیو چهره ای شبیه به یک گلادیاتور دارد. تلاش تحسین برانگیز او، ستودنی است و مثل یک دژ محکم در برابر حملات رقبا ایستادگی می کند. او در پس نقاب خشمگینش، بسیار محبوب است و لیاقت کاپیتانی و هدایت تیم را با آن کاریزمای ویژه اش دارد.
بعد از هجده سال دوری از خانه اول، مجدداً به خانه بازگشته؛ هرچند که این بازگشت، با واکنش منفی هواداران افراطی سویا مواجه شده است. اما آنچه که اهمیت دارد، این است که راموس مانند عده زیادی از هم تیمی‌های سابقش، رفتار نکرد؛ از پول‌های هنگفت سعودی‌ها دست کشید و اثبات کرد که هیچ عشقی، همچون عشق اول نیست!
گالاتاسرای پیشنهاد یازده میلیون یورویی به او ارائه کرد؛ همچنین الاتحاد، پیشنهاد بیست میلیون یورویی که به همراه بند پاداش، به پنجاه میلیون یورو می رسید، مقابل راموس قرار داد ولی سرخیو به راحتی قید این پول‌ها را زد و وفاداری، بیش از هر چیز برای کاپیتان سابق ماتادورها، حائز اهمیت است.
راموس در سویا، حقوق ناچیزی دریافت می کند. او قراردادی به مدت یک فصل به ارزش یک میلیون یورو با سویا بست. سرخیو بارها به این مسئله در هفته اخیر اشاره کرده بود که پول برایش ارزشی ندارد و در هوس و خیال بازی کردن و قبول پیشنهادات تیم‌های MLS و عربستان نیست.
در دوران پسا مادرید، اغلب خبرنگاران اسپانیا، مدعی بودند که راموس بر سر حقوق و دستمزد خود با فلورنتینو پرز به توافق نرسیده و به همین علت، راه جدایی را در پیش گرفته است؛ولی حالا سرخیو تمامی این فرضیه‌ها را باطل کرد. او همانطور که در چمن جنگنده است، در بیرون از زمین هم یک جنتلمن واقعی به شمار می‌رود. از جنس بازیکنان پولکی نیست و به اصالت و رسالت خود، افتخار می کند و علاقه دارد همچنان در سطح یک فوتبال دنیا، توپ بزند.او به آیین اخلاقی و رفتاری مختص به خود، پایدار و وفادار مانده است.
راموس تجسم روح یک اسطوره بی بدیل است؛ اسطوره ای که روزی از ذهن مادریدیستا پاک نمی شود. خاطرات او با هواداران لوس بلانکوس و قدم‌های استوارش در برنابئو، فراموش نشدنی هستند. اصلاً مگر می شود شخصیتی به صلابت و اقتدار راموس در خط دفاعی را، به دست فراموشی و باد سپرد؟
سرخیو به سال‌های آخر فوتبال خود بیش از پیش، نزدیک شده است. او همچنان استحقاق تاج و تخت رامون سانچس پیسخوان را دارد و اتفاقاً، چه کسی بهتر و برازنده تر از کاپی برای تاج گذاری؟
سرخیو جسم و روان خود را آماده کرده تا همانند فرماندهان آندلسی، در یک سوم دفاعی رهبری کند و جولان دهد! دریغا از تپش‌های بی قرار قلب راموس که او صدای واقعی قلبش را شنید نه صدای شمارش اسکناس و تعداد دلارها را! در این جهان مدرن و تماماً آغشته به پول، قدر راموس را بیشتر بدانیم؛ چرا که او اینطور، به آداب قدیمی می بالد و به آنها پایبند است!
معین احمدوند| باشگاه خبرنگاران آزاد
