یحیی گل محمدی در کنفرانس مطبوعاتی قبل بازی با ذوب آهن حسابی از نقد یک رسانه که فوتبالی ها را «مفتخور» خطاب کرده بود شاکی و بخش زیادی از زمانش را به دفاع از همکارانش اختصاص داد.

این ماجرا و حمایتی که یحیی خواستارش شد، موجی براه انداخت که فقط یک حادثه تلخ می‌توانست آن را از سر تیتر اخبار پایین بکشد. اتفاقی که برای بهنام ابوالقاسم پور افتاد.

مهاجم ملی پوش سابق سایپا و پرسپولیس مورد حمله زورگیران قرار گرفت و چون مقاومت کرد، بیمارستانی شد! باز جای شکرش باقیست که حال بهنام خوب و مرخص شده اما....

هنوز همه در شوک این خبر بودند که خبر جدید رسید به محمدحسین میثاقی هم حمله شد و خوشبختانه او مقاومت نکرده و تنها گوشیش را برده اند.

در همین یکسال اخیر و در خانواده فوتبال حمید مطهری، محمدرضا مهدوی و محمد میر – مجری شبکه ورزش – مورد حمله زورگیران واقع و خسارت مالی و روحی دیدند.

بهنام نه اولی است و نه آخری، البته که این چند نفر نیز همه قربانیان کیف قاپی و زورگیری نیستند. در همین خانواده فوتبال و ورزش، بزرگترین نام ورزش که شناسنامه فوتبال ما در دنیاست یعنی «علی دایی» هم قربانی این واقعه شد. اتفاقی که یک معضل اجتماعی است و می‌پذیریم که برای  همه چون باران یکسان می‌بارد.

تنوع مکانی و زمانی وقوع جرم که از میدان کاج در سعادت آباد تا اتوبان چمران، چه در حال حرکت و چه در حال ایستادن، چه در حال صحبت و چه موبایل در جیب؛ از سر شب تا روز روشن، ثابت می کند که تفاوتی بین مشاغل از نظر مجرمین نیست و آنها همه را به یک چشم می بینند و همین یک مثال کفایت می‌کند برای اینکه متوجه باشیم ثروتمندان و مشاهیر در قبال زندگی لاکچری و هر آنچه از آن حرف می‌زنیم؛ به همان نسبت در خطر هم هستند.

به عبارت ساده تر، فوتبالیست شدن و شهرت و ثروت دردسر هم به دنبال دارد و فوتبالی ها یکسره در ظرف عسل نیستند و به بهشت نمی روند! تنها به این موضوع فکر کنید که سرقت گوشی میثاقی یعنی افشای چت ها و پیام هایی که او با دیگران رد و بدل کرده و می دانیم این مجری چه ارتباط تنگاتنگی با بازیکنان استقلال و پرسپولیس و ملی پوشان دارد!

البته که قصد حمایت از یحیی گل محمدی را نداریم اما انتقاد از سوی همکارانمان هم باید کمی منصفانه باشد، فقط کمی!