مراسم استقبال از نیمار در عربستان، یک اتفاق عجیب جغرافیایی است که با استانداردهای فوتبال ایران و آنچه ما در اینجا دیده ایم تفاوت دارد.

 نیمار، رونالدو و بنزما به لیگ عربستان مهاجرت کردند و اتفاقی شگرف و بی تکرار در فوتبال آسیا رقم خورد اما ما که در فوتبال ایران شاهد و ناظر وقایع مختلف هستیم، از حضور بازیکنان خارجی در لیگ برتر چه دیده ایم؟

رونالدو و نیمار را بی خیال که ما قد این حرف‌ها نیستیم اما نهایت توان باشگاه‌های ایرانی در جذب بازیکنانی بود که در برزیل پرنده فروشی داشتند و راهی ایران شدند. از آفریقا دونده دو ماراتن را آوردند و گفتند طرف بازیکن است. از اسکاتلند یک خلافکار باسابقه را ترانسفر کردند و فرمودند او یک پدیده است.

ما دروازه‌بانی از اقیانوسیه را در لیگ برتر دیدیم که برای تیمش حتی یک دقیقه هم فوتبال بازی نکرد و رفت. البته رفت و در فیفا، یقه باشگاه را گرفت. ما کارشناسی را به برزیل فرستادیم تا یک مهاجم با خودش به ایران بیاورد. او را آورد اما دست بر قضا، آن بازیکن مصدوم بود و باید با عصا راه می‌رفت.

 ما بازیکنی را دیدیم که اسمش شبیه سریال جومونگ بود اما در کشور خودش والیبال بازی می‌کرد و به عنوان فوتبالیست به باشگاهش تحویل داده شد. اگر بخواهیم ادامه بدهیم باید تا صبح سیاهه ای از این لیست اعجاب آور را برای شما ردیف کنیم. به همین دلیل ما هیچ ما فقط نگاه؛ نگاهی تلخ و حزن انگیز به فوتبال غبطه برانگیز عربستان...