و یادمان میرود واقعیات روز جامعه و اینکه دور و برمان چه خبر است را با چه مشقتی «تو» روشن میسازی.
چه اتفاقهایی شاید ممکن بود بیافتد اگر قلم دستت و دوربین نگاهت نبود و شاید ترس از برملا شدن واقعیات، ترمز بسیاری را میکشد تا خیلی هم دست از پا خطا نکنند و حداقل حفظ ظاهر کنند.
و هفده مرداد چقدر میتواند باشکوه باشد که این همه تلاش ارج نهاده شود: «روزت مبارک».
محال است سخن از روز خبرنگار باشد، حرف عادل فردوسی پور به میان نیاید، مرد باسواد، متواضع، دوست داشتنی و به معنای واقعی کلمه، آقای خاص جامعه خبرنگاری!!
روز هفدهم مرداد، روزی که تنها و تنها اختصاص به خبرنگار دارد، شاید بهتر باشد نسبت به این قشر زحمتکش و بی ادعا مهربانتر و صد البته منصف تر باشیم...
جناب رییس سازمان صدا و سیما! تلویزیون یک عادل فردوسی پور به همه ما بدهکار است!
هفده مرداد ماه امسال را میشد با خبر بازگشت عادل فردوسی پور به قاب جادویی تلویزیون پیوند داد و تلخی تعویق لیگ برتر فوتبال را به شیرینی صد چندان در کام فوتبال دوستان و هواداران بی بدیل ایران بدل کرد...
شما دل هواداران را بدست بیاور، خدا را چه دیدید، شاید راه بهشت از همین لبخند رضایت معصومانه فوتبالدوست نوجوانان و جوانان این مرز و بوم گذشت....
معصومه محسنی اهر| باشگاه خبرنگاران آزاد