انتقادات کمال کامیابینیا بابت جداییاش از پرسپولیس منطقی نبود و کمتر کسی به او حق داد. کمال البته بازیکن خوبی بود و در قهرمانیهای پرسپولیس هم نقش داشت اما به عنوان یک بازیکن حرفهای باید به گلمحمدی حق بدهد که او را نخواهد. تازه یحیی حداقل ۲ سال اضافی او رانگه داشت چرا که کمال از دوران اوج خود فاصله گرفته بود. او شاید در ذوبآهن احیا شود و بتواند حتی ستاره ذوبیها لقب بگیرد اما به سرمربی پرسپولیس باید حق داد که مثلاً سیامک نعمتی و کمال کامیابینیا را نخواهد و ریگی و... را بخواهد. اینکه ریگی در پرسپولیس بازی کند و جواب بدهد یا نه، بحث دیگری است ولی این حق مسلم گلمحمدی است که بازیکنی را نخواهد. همانطور که جواد نکونام حق داشت مثلاً عارف غلامی را نخواهد چون اوست که باید پاسخگوی نتایج استقلال باشد.
سر ماجرای خداحافظی مهدی مهدویکیا خیلیها حق را به مهدی دادند و از یحیی انتقاد کردند چرا که گلمحمدی میتوانست در روز خداحافظی حداقل ۲۰ دقیقه به مهدویکیا بازی بدهد که نداد اما ماجرای سیامک نعمتی و کمال فرق میکند و اینجا حق با سرمربی باتجربه پرسپولیس است، حتی اگر او در خرید بازیکنان جدید مثل کنعانیزادگان، ریگی و زاهدی اشتباه کرده باشد. همین حالا در پرسپولیس وحید امیری سنش بالاتر از کمال و... است اما چون در اوج است و البته در چند پست هم بازی میکند یحیی حفظش کرده که کار کاملاً درستی هم هست. یک سرمربی قبل از هر چیزی به آبرو و اعتبار خودش فکر میکند. یحیی اگر لازم باشد بیرانوند و امیری را هم کنار میگذارد چون آبروی خودش را بیشتر دوست دارد. گلمحمدی در پرسپولیس جام میخواهد و در این راه یکسری تصمیمات میگیرد که البته شاید غلط هم باشد. او فصل گذشته هم اشتباهاتی داشت اما در نهایت قهرمان شد. امسال پرسپولیس در آسیا هم هست و طبعاً باید تقویت شود. گلمحمدی و دستیارانش به این جمعبندی رسیدند که امسال سیامک نعمتی و کمال کامیابینیا به کار تیم نمیآیند و عذر آنها را خواستند این اتفاق تقریباً در تمام تیمها و در فوتبال حرفهای میافتد و گریزی هم از آن نیست. کمال هم اگر با واقعیتهای فوتبال حرفهای کنار نیاید خودش ضرر میکند و حتی در ذوبآهن دچار مشکل میشود. حالا چه در مورد ماجرای خودش و جدایی از پرسپولیس درست گفته و حق داشته باشد و چه حق با یحیی باشد که به نظر میرسد همینطور است.