جز این‌که استقلال قبل از شروع نقل و انتقالات به فکر تشکیل و بستن یک تیم قدرتمند بود و مهره‌های ناکارآمد خود را کنار بگذارد و نیروی جدید به کار بگیرد اما باز همه‌چیز برعکس شد تا مجبور باشد فعلا همین نفرات فصل گذشته خود را حفظ کند و با همین‌ها فصل آینده را استارت بزند.
تیم استقلا/ل باید برای هر بازیکنی آن‌قدر خانه ناامنی باشد که حضور یا عدم حضورش تنها و تنها به توانایی‌های فنی و اخلاقی‌اش مرتبط باشد، نه این‌که مانند این فصل یا حتی چند فصل گذشته سرمربی تیم ناگزیر باشد به جای جذب بازیکن‌های مدنظر خود از تیم‌های دیگر به دلایل مشکلات مالی یا بسته بودن پنجره نقل و انتقالات به همان بازیکنان فصل گذشته تیم اکتفا کند حتی اگر تعدادی را هم از نظر فنی تایید نکرده باشد اما به دلیل کمبود بازیکن برای رسیدن به حد نصاب برای شروع فصل باید تیم با تعداد نفرات کامل بسته شود.
متاسفانه به احتمال بسیار زیاد هم بازیکن وقتی چنین موقعیتی را می‌بیند که سرمربی باید با همان نفرات فصل گذشته تیمش را برای یک فصل دیگر راهی لیگ کند، خیالش از بابت فیکس بودن در ترکیب راحت شده و مطمئن می‌شود که یک فصل دیگر هم آبی‌پوش مانده است و کسی نمی‌تواند یا نمی‌خواهد او را از تیم کنار بگذارد. وقتی بازیکن چنین فریضه را در ذهن خود بپروراند و صد البته هم واقعیت داشته باشد، باید به حال چنین تیمی تاسف خورد.
استقلال برای فصل آینده درست چنین موقعیتی را در حال تجربه کردن است و وقتی حسین حسینی و سعید مهری و چند بازیکن دیگر را کنار گذاشت تا جایگزین‌های مناسب‌تری که مدنظر جواد نکونام است جذب شوند و به دلایل بسیار چنین اتفاقی نیفتاد تا با بازیکنان کنارگذاشته‌شده که راهی هیچ تیم دیگری نشدند همچنان تمدید کنند و این چنین شد که فعلا استقلال برای تمامی بازیکنان فصل گذشته خانه‌ای امن است چون باشگاه ناگزیر به بقای آنان است.
محمود فخرالحاج| باشگاه خبرنگاران آزاد
