مسعود ستایشی سخنگوی قوه قضاییه گفت: بعضی از باشگاه‌های ورزشی برخی از بازیکنانی که واجد توانایی‌های فنی و تخصصی نیستند را جذب می‌کنند و این بازیکنان یا بازی نمی‌کنند یا بسیار کم بازی می‌کنند و قرار شد تا به‌صورت ضابطه‌مند با این موارد برخورد شود و البته بررسی موضوع انعقاد قرارداد بازیکنان بی‌کیفیت و پرداخت مبالغ نجومی ازجمله موضوعات مورد توجه است.

این صحبت‌های جناب ستایشی در حالی است که ‌مدت‌هاست مدیران باشگاه‌ها همین رویه را دارند و متاسفانه فوتبال ایران هم کاملا دولتی است. در واقع سوال مردم این است که چرا سازمان بازرسی و یا همین قوه قضاییه و سایر نهادهای نظارتی زودتر به این ماجرا ورود نکرده‌اند و تازه بعد از این همه مدت یادشان افتاده که بعضی‌ها هیچ کیفیتی ندارند اما پول می‌گیرند!

ستایشی در ادامه گفته مدیران باشگاه‌ها پس از زمان مدیریت خود بدون پاسخ‌دهی به این مشکلات دولت و باشگاه را مدیون می‌کنند و سال گذشته سازمان بازرسی از دو باشگاه پرسپولیس و استقلال بازدید به عمل آورد و مطابق با گزارشات تنها در فصل گذشته تعدادی بازیکن جذب شدند که یا اصلا بازی نکرده‌اند یا فقط ۱۳ درصد زمان بازی کرده‌اند که با آن‌ها ۱۲۰ میلیارد تومان قرارداد بسته شده است. یافته‌ها حاکی از عدم دقت مدیران و کادر فنی در جذب بازیکنان است و در این راستا با توجه به پرونده سازمان بازرسی پیشنهادهای اصلاحی به وزارت ورزش و جوانان ارسال شده و درخصوص متخلفان نیز پرونده‌هایی تشکیل شده که در مرحله اخذ دفاعیات از مدیران سابق است.

قوه قضاییه باید خیلی زودتر از این‌ها به ماجرای قراردادها در فوتبال ورود می‌کرد؛ این انتظار نادرستی نیست چرا که این وسط پول بیت‌المال و حق مردم است که تلف می‌شود. شاید اگر یک سال زودتر قوه قضاییه به ماجرا ورود می‌کرد، امروز یک باشگاه دولتی به بازیکنی پیشنهاد ۹۰میلیارد تومانی نمی‌داد. سوال مردم این است که واقعا این پول‌ها کجاست که به فوتبالیست‌ها داده می‌شود و مثلا اگر باشگاه‌های ما این قدر پول دارند، چرا بدهی خارجی‌ها را نمی‌دهند که از آسیا حذف نشوند! واقعیت آن است که در فوتبال ایران پول زیاد است اما درست خرج نمی‌شود و بخش اعظمی از پول هم به جیب دلال‌ها و فوتبالیست‌های بی‌کیفیت می‌رود. این‌که مردم از نهادهای نظارتی انتظار داشته باشند زودتر و دقیق‌تر به مقوله فوتبال و قراردادها ورود کنند، اصلا انتظار بی‌جایی نیست و آقای ستایشی هم حتما به ما حق می‌دهند که سوال کنیم «چرا زودتر ورود نکردید؟»