وقتی بازیکنان تیم ملی قبل از جام جهانی پیش رئیس‌جمهور رفتند و گفتند ما نیاز به کمک و حمایت داریم! خیلی‌ها فکر کردند کمک یعنی امکانات فوتبالی و زمین تمرین و... اما بعداً معلوم شد پای واردات مازراتی و پورشه و... درمیان است!
واقعیت آن است که زندگی و دغدغه‌های بسیاری از فوتبالیست‌ها با مردم عادی فرق میکند. ما هیچ مشکلی با پول گرفتن آنها نداریم. نوش جان‌شان، بگیرند و خودروی لوکس هم وارد کنند اما خب حداقل ۶ گل از انگلیس نخورند. باور کنید آن کشتی‌گیری که ۴ سال جان می‌کَند تا یک مدال المپیک بگیرد هم ورزشکار همین مملکت است. تازه او پرچم ایران را هم بالا می‌برد و نیازی نیست منتش را بکشی تا سرود ملی را بخواند.
قیافه ملی‌پوشان در ملاقات با رئیس‌جمهور هنوز جلوی چشم‌مان رژه می‌رود. شاید خود رئیس‌جمهور هم نمی‌دانست که قرار است چه اتفاقاتی بیفتد و ملی‌پوشان دنبال چی هستند! البته اگر تیم ملی حداقل از گروه خودش صعود می‌کرد، واقعاً باید پاداش مناسبی به ملی‌پوشان اهدا می‌شد اما این قبیل مجوزها، مردم را از فوتبالیست‌ها زده میکند و همه را یاد یکسری رانت‌ها و بی‌عدالتی‌ها می‌اندازد. رانت‌ها و بی‌عدالتی‌هایی که قاعدتاً نباید وجود داشته باشد اما متأسفانه دارد!
