۱۸ سال پیش در چنین روزهایی و چنین سطحی شاهد فینال اعجابانگیزی بین میلان ایتالیا و لیورپول انگلیس بودیم که علاوه بر جدال نفسگیر و پرگل دو تیم ناگهان سرنوشت بازی به شکل شگفتانگیزی تغییر کرد.
چهره قهرمان آن دوره به یکباره زیر و رو شد و لیورپولی که با سه گل از میلان عقب بود با یک کامبک جانانه به بازی برگشت و نهایتا شاگردان بنیتز در ضربات پنالتی موفق شدند جام را به خانهشان ببرند.
حالا بعد از سالیان سال بازهم دو تیم از ایتالیا و انگلیس (این بار منچسترسیتی و اینتر) یکدیگر را در فینال استانبول ملاقات میکنند و با وجود ستارگان آماده و خاص دو تیم احتمال اتفاقات سورپرایزگونه و شگفتیسازی در استانبول کم نیست، نکته جالب دیگر حضور یک مربی اسپانیایی به نام پپ روی نیمکت تیم انگلیسی (مانند بنیتز اسپانیایی روی نیمکت لیورپول مدل ۲۰۰۵) و یک ایتالیایی جوانتر از آنچلوتی آن سالها روی نیمکت یک تیم ایتالیایی میباشد که این نکته خود، یک وجه تشابه عجیب و جالب دیگر است.
اگر در فینال یوسیال شنبهشب بین دو تیم انگلیسی و ایتالیایی صحنههای معجزهآسا رخ دهد و مثلا منسیتی این بار مقابل اینتر کامبک بزند و بلایی که آن سال به سر میلان آمد در این دوره بر سر تیم دیگر شهر میلان بیاید باید به این نکته اذعان داشت که تاریخ بعد از سال ۲۰۰۵ دوباره به شکلی عجیب و مشابه در استانبول ترکیه تکرار شده و حتی باید این شهر را شهر شگفتیهای فوتبالی در سطح فینال یوسیال نامید، حتی اگر اتفاق مشابه مذکور هم نیفتد قطعا از جنبههای دیگری شباهتهایی با آن فینال رویایی هست: سطح بالای رقابت، هنرنمایی فوق ستارگان دو تیم، جدال هجومی و تماشاگرپسند و احتمالا پرگل و در نهایت یک خاطرهسازی دیگر از فینالهای همیشه دوستداشتنی و بهیادماندنی لیگ قهرمانان اروپا...
بیصبرانه منتظر سوت شروع فینال خاص استانبول بهوسیله مارسینیاک داوری از لهستان برای رونمایی از قهرمان جدید لیگ قهرمانان خواهیم بود.
استانبول شهر خاطرهانگیزی برای گواردیولا خواهد شد یا شهر معجزهآسا و سرزمین خوشیمن برای اینزاگی و نراتزوریها؟
وحیدرضا عبدینژاد| باشگاه خبرنگاران آزاد