این فصل، علاوه بر رقابت سخت و تنگاتنگ پورتو و بنفیکا در مسیر قهرمانی، کورس جذابی بین مهدی طارمی و گونزالو راموس شکل گرفت. رقابتی جذاب که مهاجم شماره نه پورتو، موفق و سربلند از آن خارج شد.
مهدی، فوتبالش را از ایران جوان بوشهر آغاز کرد. از یک باشگاه گمنام و البته موفق در پرورش ستاره‌های آینده. مهدی همانند مرواریدی، از دل دریای بوشهر کشف شد. او از تیمی به پرسپولیس رفت که همین تیم ریشه دار جنوبی، مهدی قائدی و محمد محبی، زوج ویرانگر این فصل استقلال را به فوتبال کشور معرفی کرد. مهدی، آرام آرام به ترکیب اصلی در پرسپولیس نزدیک شد.
طارمی، زیر نظر برانکو، بسیار زودتر از حد تصور، پله‌های ترقی را طی کرد و به یک مهاجم فوق العاده در تیم تبدیل شد؛هرچند که او عادت داشت از موقعیت‌های مشکل و دشوار، برای خود و تیم گل بسازد.
او در لیگ پانزدهم با شانزده گل و در لیگ شانزدهم با هجده گل، توانست در دو لیگ متوالی، کفش طلایی را از آن خود کند. بعد از دوره گذار، مهدی به طور ناخواسته‌ای درگیر حواشی شد. پس از مدتی، خود را از منجلاب حاشیه‌ها، بیرون کشید و پس از آن، همه تمرکزش را بر روی فوتبال گذاشت. به الغرافه قطر رفت و هم تیمی ستاره هلندی چون وسلی اسنایدر شد. شاید سکوی اول پرتاب او، باشگاه قطری بود. بعد از یک فصل حضور در قطر، به لیگ پرتغال سری زد. مهدی در آن برهه از زمان، پیشنهادات خوبی دریافت کرد اما ترجیح داد که برای یک تیم کمتر شناخته شده در پرتغال، به میدان برود. به باشگاه ریو آوه انتقال داده شد و در همان فصل اول، هجده گل به ثمر رساند ولی کورس آقای گلی را به کارلوس وینیسیوس از بنفیکا، به خاطر تعداد بازی‌های بیشتر نسبت به مهاجم برزیلی، واگذار کرد. این آمار در نوع خودش، بسیار جالب توجه بود. چنین رکورد بی نظیری از سوی یک بازیکن ایرانی، کمتر به ثبت رسیده بود و باعث شد که کونسیسائو سرمربی پورتو، برای خرید او مجاب و دست به کار شود. در اولین قدمش با پورتو، دچار افت و خیزهای فراوانی شد. سرجیو کونسیسائو، تردید داشت که به مهدی بازی دهد اما در نهایت تصمیم گرفت که شک و تردیدهایش نسبت به مهدی را کنار بگذارد و به او اعتماد کند. ثمره اعتماد مرد پرتغالی به طارمی، نتیجه ای جز آقای گلی او به همراه نداشت.
او در فصل جاری، بیست و دو گل وارد دروازه رقبا کرد؛ همچنین با ارسال هفت پاس گل، تاثیرش را روی بیست و نه گل از هفتاد و سه گل پورتو، نشان داد و اثبات کرد که او در سومین دهه زندگی اش، به اوج و قله دوران فوتبالی خود رسیده است. الحق و الانصاف که مهدی با شایستگی هر چه تمام تر، عنوان آقای گلی را کسب کرد ولی از طرفی، او ناراحت از دست رفتن فرصت دبل کردن در قهرمانی با تیم پورتو بود.
مهدی رقیب سرسختی در راه آقای گلی داشت. گونزالو راموس دو هفته قبل از پایان رقابت‌ها، با اختلاف یک گل صدرنشین گلزنان برتر لیگ پرتغال به شمار می‌رفت؛ اما پوکر مهدی مقابل فامالیکائو و به ثمر رساندن یک گل از سه گل برابر ویکتوریا گیمارش در هفته آخر، موجب شد که مهدی مچ راموس را در جدال آقای گلی، بخواباند. در لیگ قهرمانان اروپا هم آمار درخشانی از خود به جا گذاشت. ثبت پنج گل در هفت بازی که سبب ساز صعود تیمش به مرحله حذفی شد.
بی شک امید اول همه ما در جام ملتهای آسیا که اواخر دی ماه همین سال برگزار می‌شود، به ساق‌های طارمی است؛ در واقع بهتر است بگوییم دلبسته و وابسته مهدی طارمی در خط حمله تیم ملی هستیم! شاید منجی ژنرال در لحظات مصیبت وار قطر، مهدی باشد!
طارمی که در پورتو میان هواداران، از محبوبیت زیادی برخوردار است، در تیم ملی هم از این قاعده مستثنی نیست!
او تمام ویژگی‌های یک مهاجم شش دانگ را دارا می‌باشد؛ باهوش، چهار چوب شناس، آگاهی محیطی بسیار بالا، متمرکز، حرفه ای و گلزن! در چند فصلی که برای پورتو توپ زده، راه دروازه حریفان را شناخته و گلزن تر از قبل شده است. گلزنی قهار که انواع و اقسام نحوه به ثمر رساندن گل را در چند سال اخیر، به سایر مهاجمان آموزش داده؛ از چیپ زدن و شوت‌های از راه دور تا قیچی و گرفتن پنالتی! خلاصه هر چه که شما دوست داشته باشید، مهدی به معرض دید همگان گذاشته است! مهدی، نگینی از بوشهر و جواهری از ایران می‌باشد! بی هیچ گمانی، لقب «شاه ماهی لژیونرها»، از ابتدا تا به امروز، برازنده اوست! پسری که توانسته در فصول گذشته، تنه به تنه‌ی بازیکنان بزرگی مانند امباپه،هالند، بنزما و صلاح بزند!
معین احمدوند| باشگاه خبرنگاران آزاد
