پس از حذف تیم ملی والیبال از المپیک توکیو، سعید معروف در پستی اینستاگرامی اعلام کرد که از بازی‌های ملی خداحافظی می‌کند. این خداحافظی او با تحلیل‌ها و نظرات مختلفی روبرو شد. در آن زمان عده‌ای گفتند که او باید همچنان برای تیم ملی به میدان می‌رفت و عده‌ای دیگر هم اعتقاد داشتند که این بازیکن باید زودتر از این‌ها از تیم ملی خداحافظی می‌کرد.
معروف هیچگاه دلیل مشخصی برای خداحافظی‌اش از تیم ملی اعلام نکرد؛ تا اینکه وی در برنامه‌ای اینترنتی در خصوص این مسئله صحبت کرد. وی گفت که هدفش از خداحافظی از تیم ملی این بوده که قبل از کنار گذاشته شدن، خودش کنار برود.
با این حال معروف به واسطه شخصیتی کاریزماتیکی که دارد همچنان مورد توجه طرفدارانش است و همین مسئله باعث شده آنها امیدوار به بازگشت او به تیم ملی باشند.
دیگر بازیکن نسل پیشین تیم ملی که به تازگی از بازی‌های ملی خداحافظی کرد امیر غفور است. بازیکنی که در فصل گذشته لیگ برتر والیبال همراه با تیم شهداب توانست قهرمانی در این رقابت‌ها را برای اولین بار تجربه کند پس از دعوت به تیم ملی ترجیح داد که به این دعوت پاسخ منفی بدهد.
بهروز عطایی، سرمربی تیم ملی در نشست خبری خود که چندی پیش برگزار شد در خصوص خداحافظی این بازیکن گفت: با غفور قبل از فینال لیگ برتر صحبت کردم. او اعتقاد داشت بازیکنی که از تیم ملی فاصله گرفته و دوباره به این تیم برمی‌گردد معمولا موفق نخواهد شد.
خداحافظی معروف و غفور از بازی‌های ملی در یک مورد شباهت دارد و آن هم ترس از خراب شدن خاطراتی که از آنها در ذهن مردم مانده، است. معروف صادقانه گفت که نمی‌خواسته کنار گذاشته شود و غفور هم از بازگشت ناموفق خود هراس داشته است. این مسئله را حتی می‌توان در کنار رفتن محمد موسوی پیش از رقابت‌های قهرمانی جهانی جستجو کرد. او در آن زمان وضعیت مناسبی به لحاط آمادگی فنی و جسمانی نداشت و به نظر می‌رسد همین موضوع در تصمیمش برای کناره‌گیری از تیم ملی تاثیر زیادی داشت.
خداحافظی بازیکنانی که سال‌ها برای تیم ملی بازی کرده‌اند و خاطرات زیادی از آنها ثبت شده معایب و مزایایی دارد. از طرفی عدم حضور آنها در تیم ملی باعث ایجاد یک گپ و خلاء شد. چرا که مربیان خارجی که سال‌ها هدایت تیم ملی را بر عهده داشتند به بازیکنان جوان میدان نمی‌دادند و این مسئله باعث شد نسل پیشین تیم ملی فاقد هیچ پشتوانه‌ای باشد؛ اما از طرفی دیگر دور گذشته رقابت‌های لیگ ملت‌ها نشان داد بازیکنانی که دارای کمترین تجربه بین‌المللی بودند همان نتایجی را کسب کردند که در دوره سعید معروف، محمد موسوی، امیر غفور ، عادل غلامی و .... به دست آمده بود.
با این اوصاف باید تا حدود زیادی به معروف و غفور در خصوص تصمیم‌شان برای خداحافظی از تیم ملی حق داد؛ چرا که در همین یکی دو سال اخیر بازیکنانی به تیم ملی دعوت شدند که به لحاظ فنی چیزی از این بازیکنان کمتر ندارند. والیبال ایران معدنی از استعداد است که کافی‌ست به آنها توجه و از همه مهمتر اعتماد کرد.
