شاید این تلخ‌ترین شب تاریخ باشگاه پرسپولیس باشد، تلخ‌تر از هر روزی که فکر می‌کنید، ۲۲ سال قبل و در روز ۱۶ اردیبهشت سال ۸۰ پرسپولیس زخم خورده از نایب قهرمانی در آخرین دوره لیگ آزادگان که با قهرمانی استقلال و شکست دو بر صفر این تیم در برابرسپاهان به پایان رسیده بود، برای بازی برگشت خود در جام حذفی در ورزشگاه شهید متقی ساری به مصاف شموشک نوشهر رفت.
سرخهای پایتخت که نتیجه بازی رفت را در تهران با نتیجه یک بر صفر از حریف برده بودند در بازی برگشت و در ورزشگاهی که ممملو از جمعیت بود در همان ابتدای بازی دو گل از حریف سخت کوش خود در آن روزها خوردند تا در آستانه حذف از جام حذفی قرار گیرند. سهراب انتظاری مهاجم گلزن آن روزهای شموشک دو گل به پرسپولیس زد تا علی پروین نام او را به عنوان یک مهاجم فرصت طلب در ذهن خود بسپارد و سالها بعد به پرسپولس بیاید.
پرسپولس برای حذف نشدن باید یک گل به حریف می‌زد، دراواخر نیمه اول حسین عرب براقی پدر امیر عرب براقی داور لیگ برتری این روزها یک پنالتی برای پرسپولیس گرفت که ضربه پنالتی را رهبری فر از دست داد تا سرخها برای بازگشت به فکر نیمه دوم باشند. نیمه دومی که هیچ وقت آغاز نشد...
ازدیاد جمعیت در ورزشگاه و حضور مردم در سقف ایرانیتی باعث شد تا سقف ورزشگاه که از استحکام زیادی برخوردار نبود، فرو بریزد و خیلی از مردم که با عشق و برای دیدن بازی به ورزشگاه رفته بودند، زیر دست و پای مردم بمانند و حدود صد نفر مصدوم شوند، دو کشته و چندین قطع نخاعی حاصل بی تدبیری آن روز مسئولین برگزاری رقابتها بود و حاصل آن بدترین شب تاریخ باشگاه پرسپولیس را رقم زد. نکته جالب در ان روز انتقال بازی از نوشهر به ساری به جهت عدم امکان میزبانی نوشهری ها در ورزشگاه به جهت پیش بینی استقبال زیاد مردم در آن روز بود، اتفاقی گه بعد از ۲۲ سال برای بازی امروز باشگاه پرسپولیس به نحوی دیگر در بازی با پیکان با تصمیم شورای تامین تکرار شده است.
بازی ادامه نیافت و سوت نیمه دوم زده نشد، مسئولین فدراسیون به جهت نیمه تمام ماندن بازی رای به تکرار آن دادند، ولی پرسپولیس به احترام جانباختگان آن شب سیاه و غم انگیز در زمین حاضر نشد، تا شموشوکی که در یک نیمه به پرسپولیس دو گل زده بود با نتیجه سه بر صفر برنده بازی شود و پرسپولیس از گردونه رقابتها حذف شود.
