به تازگی غلامرضا فتح آبادی مهاجم پیشین سرخابی مصاحبه ای جنجالی انجام داد. او در پاسخ به این پرسش که چرا پرسپولیس را ترک و به استقلال آمدید گفت: من به دو دلیل پرسپولیس را ترک کردم. اول اینکه قرار بودم کارمند وزارت دفاع شوم و دوم این بود که جمشید شاه‌محمدی به پرسپولیس آمده بود و من دیدم شرایط در آنجا برایم مهیا نیست. بنابراین برعکس برخی بازیکنان که از سر لجبازی و یا اتفاقات دیگر، تیمشان را ترک کردند من با اجازه علی پروین به استقلال آمدم و فوتبالم را در آنجا ادامه دادم زیرا برای رسیدن به تیم ارتش و تیم ملی باید به استقلال می‌آمدم. علی پروین هم از این موضوع استقبال کرد و جلوی پیشرفت من را نگرفت.

درهمین ارتباط با خود جمشید شاه‌محمدی تماس گرفتیم تا دراین خصوص نظراتش را جویا شویم که به ما گفت: من وقتی شنیدم غلامرضا فتح آبادی به دلیل چک ضمانتی که گذاشته دچار مشکل شدم حسابی به هم ریختم و ناراحت شدم. متأسفانه در دورانی که ما بازی می‌کردیم به ویژه در دهه ۶۰ اصلا پولی وجود نداشت. قرارداد آنچنانی درمیان نبود و همه فوتبالیست‌ها یک شغل اصلی داشتند و در کنار آن فوتبال هم بازی می‌کردند. غلامرضا فتح آبادی هم یک مهاجم سرزن به تمام معنا و با شخصیت بود که به خود من خیلی چیزها یاد داد و همیشه کمک ام کرد.

وی ادامه داد: دوست دارم هرکمکی از دستم بربیاید برای غلامرضا فتح آبادی انجام دهم. خودم اولین نفر پیش قدم می‌شوم و انشالله مشکل او حل شود. حق امثال فتح آبادی نیست که این چنین در این دوره و زمانه به خاک سیاه بنشینند و امیدوارم سایر فوتبالیست‌ها به ویژه هم نسلان خودم در این راستا به او کمک کنند. من از فوتبالیست‌های نسل امروز هیچ توقعی ندارم. این روزها برای صد میلیون بیشتر پیراهن خود را می‌فروشند و انتظار نمی‌رود به فکر پیشکسوت خود باشند اما روی صحبتم با بازیکنان قدیمی‌و هم نسلان خودم است که مطمئن هستم پای کار خواهند آمد. ما وظیفه داریم مشکل غلامرضا را حل کنیم و از همین امروز هم انشالله دنبال کارش می‌افتم.

شاه‌محمدی در مورد ادعای فتح آبادی مبنی بر جدایی اش از پرسپولیس و پیوستن به استقلال به خاطر خودش نیز یادآور شد: ماجرا به سال ۱۳۶۴ برمی‌گردد. من خیلی جوان بودم و از تیم جوانان پرسپولیس به تیم بزرگسالان رفته بودم. در یک بازی من و غلامرضا فتح آبادی زوج خط حمله بودیم و ناصرمحمدخانی روی نیمکت نشسته بود. نیمه دوم علی آقا پروین تصمیم گرفت غلامرضا را بیرون بکشد اما من ۹۰ دقیقه و تا آخر بازی در زمین ماندم. این موضوع به مذاق فتح آبادی خوش نیامد و پس از پایان بازی به علی آقا گفت که یک جوان را فیکس بازی دادید و من را تعویض کردید که این بی احترامی به من بود. علی آقا هم آدم رُکی بود و جواب داد که اگر ناراحتی می‌توانی بروی! غلامرضا هم به استقلال رفت اما هنوز هم او را دوست دارم. شاید من هم جای غلامرضا بودم در آن مقطع ناراحت می‌شدم ولی گذشته‌ها گذشته و مهم این است که خاطرات بسیار خوبی از فتح آبادی دارم. من کنارش تمرین و بازی می‌کردم و خیلی چیزها از او یاد گرفتم که هرگز فراموش نخواهم کرد.