ملوان تا امروز که بیستوشش هفته از لیگ سپری شده، عملکرد قابل قبولی از خود به جا گذاشته و به احتمال فراوان، شاگردان مازیار در لیگ بیستودوم ماندنی هستند.
شاید اگر پژمان نوری و مازیار زارع نبودند، معلوم نبود ملوان در چه سطحی از فوتبال ایران بازی میکرد. شاید آخر قصه ملوان هم مثل سایر تیمهای شمالی کشور همچون چوکای تالش، داماش گیلان و سپیدرود رشت که روزی روزگاری در لیگ برتر حاضر بودند و به فوتبال شمال کشور اعتبار میبخشیدند ولی در ادامه به سوی سقوط و منحل شدن قدم برداشتند، رقم میخورد. شاید دیگر نام ملوان بندرانزلی را نمیشنیدیم و تمامی خاطرات هواداران این تیم در انزلی و سن سیروس نابود میشد. شاید ملوان به نقاط تاریکی در فوتبال میرسید.
اما زوج محبوب انزلیچیها، اجازه ندادند که به ملوان و تاریخچه غنی و پُربارش، خدشهای وارد شود.
قبل از ورود پژمان نوری و مازیار زارع، ملوان حتی تا آستانه سقوط به لیگ دو پیش رفت اما دست تقدیر، سرنوشت ملوان را طور دیگری نوشت. پژمان و مازیار، آب رفته را به جوی برگردانند و فصل گذشته در لیگ آزادگان، با بهترین کیفیت بازی، امتیاز و رتبه، به مقام قهرمانی در لیگ یک رسیده و توانستند بعد از چند فصل غیبت، به لیگ برتر بازگردند.
آخرین حضور ملوانیها در لیگ برتر، به لیگ پانزدهم برمیگردد که به همراه استقلال اهواز و راهآهن، در پلیآف مقابل صنعت نفت آبادان، به لیگ یک رفتند که سرمربی وقت ملوان در آن زمان، حمید استیلی بود. بعد از شش فصل دوری، آنها به جایگاه اصلی خود برگشتند و بالاخره در لیگ بیستودوم، مجوز حضور در بالاترین سطح فوتبال کشور را گرفتند.
در فصل بیستودوم، شاگردان مازیار هر آنچه که در توان داشتند به ثبت رساندند. ۵ برد، ۱۰ تساوی و ۱۱ باخت و ثبت آمار ۱۸ گل زده و ۲۹ گل خورده و قرار گرفتن در رده سیزدهم با ۲۵ امتیاز، عملکرد تیم مازیار زارع است که با توجه به بودجه و توان مالی باشگاه و استفاده حداکثری از بازیکنان بومی، میتوان آن را قابل قبول دانست.
هرچند که در طول فصل، مازیار زارع از قضاوتهای داوران بسیار گلایه و شکایت داشت و همچنین پژمان نوری، ناراضی از عدم همکاری افراد فدراسیون با ملوانان بود!
به گفته خود زارع، او برای فصل آتی بر روی نیمکت ملوان نخواهد نشست و با انزلی و هواداران پرشورش خداحافظی خواهد کرد.
از بهترینهای ملوان بندرانزلی میتوان به سجاد بازگیر، شماره هفت انزلیچیها اشاره کرد. بازگیر با ۶ گل زده، آقای گل این تیم است.
ای کاش ملوان و امثال ملوانها که ریشه در تاریخ فوتبال این مملکت دارند، از حمایتهای مالی مناسب و درست مسئولان شهرهای خود برخوردار باشند و قربانی دخالت سیاسیون در ورزش پر طرفداری مثل فوتبال نشوند. اگر توجه کافی به این تیمها نشود، همچون تیمهای پاس تهران، نفت تهران، راه آهن و سایر تیمهای شهرستانی، باید در غم از دست رفتن آنها در حسرت بنشینیم و از وجود چنین تیمهایی و تماشای فوتبالشان، محروم شویم.
مراقب ملوان باشید؛ چرا که اگر کسی حواسش به این تیم نباشد، باید شاهد غرق شدن قوی سپید باشیم.
معین احمدوند| باشگاه خبرنگاران آزاد