تبلیغات محیطی لیگ برتر فوتبال از بیست و یکمین دوره این رقابت‌ها وارد دوره جدیدی شد؛ استقلال به مدیریت مصطفی آجورلو در لیگ بیست و یکم با سازمان لیگ فوتبال وارد چالش جدیدی شد و اعلام کرد که این باشگاه خودش قصد دارد تبلیغات محیطی بازی‌های خانگی‌اش را انجام دهد تا باشگاه استقلال منفعت بیشتری از این بابت ببرد.
پروژه مصطفی آجورلو در ادامه مورد توجه پرسپولیس هم قرار گرفت و نهایتا پس از کش و قوس‌های فراوان تبلیغات محیطی بازی‌های خانگی سرخابی‌ها در اختیار این دو باشگاه قرار گرفت. با این حال پروژه تبلیغات محیطی استقلال و پرسپولیس، خصوصا برای باشگاه استقلال به آن خوبی که تصور می‌شد پیش نرفت.
دعوای ۳۳ میلیاردی برای ۲ بازی اختلاف حساب
با این که قرار بود مصطفی آجورلو در ازای تبلیغات محیطی هر بازی خانگی لیگ بیست و یکم ۳ میلیارد تومان به سازمان لیگ فوتبال به عنوان سهم این سازمان و باشگاه‌های دیگر پرداخت کند اما تعهدات استقلال آن طور که باید عملی نشد تا جایی که در پایان لیگ بیست و یکم بدهی ۳۳ میلیارد تومانی روی دست آبی‌پوشان تهران تلنبار شد. در طرف مقابل اما پرسپولیس هیچ بدهی‌ای بابت تبلیغات محیطی لیگ بیست و یکم به سازمان لیگ فوتبال نداشت.
البته مدیران استقلال اعتقاد داشتند که به دلیل سنگ‌اندازی سازمان لیگ در اجرای تبلیغات محیطی دو بازی خانگی ابتدای فصل، آن‌ها متضرر شده‌اند و به خاطر همین هیچوقت بدهی ۳۳ میلیاردی به سازمان لیگ را قبول نکردند.
درگیری آجورلو و درودگر در جلسه پیش‌فصل
در آستانه لیگ بیست و دوم جلسه‌ای از سوی سازمان لیگ فوتبال با مدیران باشگاه‌های لیگ برتری برای تصمیم‌گیری راجع به تبلیغات محیطی این فصل برگزار شد؛ جلسه‌ای که بی‌حاشیه پیگیری نشد. راه ندادن سعید فتاحی، معاون وقت مصطفی آجورلو به جلسه و در ادامه بحث و جدل آجورلو و درودگر بر سر بدهی ۳۳ میلیاردی از مهم‌ترین اتفاقاتی بود که در این جلسه رخ داد اما مهم‌ترین تصمیم جلسه، تعیین قیمت ۳ میلیارد و ۷۵۰ میلیون تومانی به عنوان سهم سازمان لیگ به ازای اجرای تبلیغات محیطی هر بازی خانگی استقلال و پرسپولیس توسط این دو باشگاه بود.
باز شدن پای کمیته وضعیت به پرونده تبلیغات محیطی
با شروع فصل ۰۲-۱۴۰۱ (لیگ بیست و دوم) اختلاف بین استقلال و سازمان لیگ حل که نشد هیچ، بدهی به روی بدهی هم اضافه شد تا جایی که پرونده تبلیغات محیطی باشگاه استقلال برای تصمیم‌گیری به کمیته وضعیت فدراسیون فوتبال فرستاده شد. در نهایت حدود یک ماه پیش (یک بهمن) رای کمیته وضعیت درباره این پرونده علیه باشگاه استقلال صادر شد.
در این حکم آمده است: "طی نامه شماره ۱۴۰۱۳۵۵۷ مورخ ۲۹ دی ماه ۱۴۰۱ دبیرکل محترم فدراسیون فوتبال به مبادی ذی ربط ابلاغ گردیده است، باشگاه فرهنگی ورزشی استقلال به دلیل عدم اجرای تعهدات در قرارداد فی مابین با سازمان لیگ در فصل ۱۴۰۲-۱۴۰۱ مبلغ ۲۶۲ میلیارد و ۵۰۰ میلیون ریال (۲۶ میلیارد و ۲۵۰ میلیون تومان) بابت اصل خواسته به تعداد ۸ مسابقه به میزبانی باشگاه مربوطه محکوم گردیده است."
البته این پرونده همچنان بسته نشده و در کنار اعتراض استقلالی‌ها، سازمان لیگ هم مدعی است که استقلال باید ۳۳ میلیارد و ۷۵۰ میلیون تومان پرداخت کند چرا که جریمه ۲۶ میلیارد و ۲۵۰ میلیون تومانی بر اساس تعداد بازی‌های خانگی استقلال در زمان طرح این دعوی حقوقی بوده اما تا زمانی که رای صادر شود، آبی‌پوشان دو دیدار خانگی دیگر هم برگزار کرده‌اند.
بدهی روی بدهی در لیگ بیست و دوم
با این حال بر اساس پیگیری‌های خبرنگار ایسنا، آخرین بازی‌ای که خود استقلال مجری تبلیغات محیطی بازی‌های خانگی‌اش بوده به دیدار استقلال و تراکتور در مرحله یک شانزدهم نهایی جام حذفی برمی‌گردد و پس از این بازی، تبلیغات محیطی دیدارهای خانگی استقلال توسط سازمان لیگ فوتبال اجرا شده، در نتیجه استقلال اجرای تبلیغات محیطی ۱۰ بازی خانگی فصل ۰۲-۱۴۰۱ را در اختیار داشته است. همچنین استقلال هنوز نتوانسته سهم تبلیغات محیطی لیگ بیست و یکم و بیست و دوم را به سازمان لیگ پرداخت کند تا بار سنگینی از بدهکاری گردن این باشگاه بیفتد.
به عنوان جمع‌بندی، باشگاه استقلال در حال حاضر ۳۳ میلیارد تومان بابت تبلیغات محیطی لیگ بیست و یکم و ۲۶ میلیارد و ۲۵۰ میلیون تومان بابت تبلیغات محیطی لیگ بیست و دوم به سازمان لیگ فوتبال بدهکار است؛ به عبارت ساده‌تر پروژه تبلیغات محیطی برای استقلال بدهی ۵۹ میلیارد و ۲۵۰ میلیون تومانی به جا گذاشته است (بدون احتساب جریمه دیرکرد) که اگر با قیمت دلار سر به فلک کشیده این روزها هم مبلغی بیش از یک میلیون دلار می‌شود. البته اگر سازمان لیگ فوتبال بتواند ادعای ۳۳ میلیارد و ۷۵۰ میلیون تومانی‌اش در کمیته وضعیت را محقق کند، این بدهی به ۶۶ میلیارد و ۷۵۰ میلیارد تومان افزایش می‌یابد. (بدون احتساب جریمه دیرکرد)
در نهایت، نکته مشخص این است که پروژه تبلیغات محیطی مصطفی آجورلو در استقلال مسیر درستی را طی نکرده و به جای این که در روزهای بی‌پولی این باشگاه، باری از دوش استقلال بردارد به قوز بالا قوز تبدیل شده است. شاید اگر این پروژه در مسیر درستی هدایت می‌شد، علی فتح‌الله‌زاده و مدیران استقلال مجبور نبودند امروز کاسه چه‌کنم دستشان بگیرند و از هوادارانشان طلب کمک بلاعوض کنند.
