۲۴ آگوست ۱۹۹۷ بود و لوبینگر کنار پیست دو و میدانی ورزشگاهی قدیمی در کلن با نیزهای در دست ایستاده بود.
صحنه و لوازم مورد نیاز برای برگزاری مسابقه درست مقابل چشمش بود. ارتفاع میله شش متر بود و او هرگز از چنین ارتفاعی عبور نکرده بود. دوید، نیزه را بالا برد، آن را در زمین فرو کرد، خودش را پرتاب کرد و... تاریخسازی کرد!
رکورد پرش جادویی او به ثبت رسید و پس از پایان این مسابقات به خبرنگاران گفت:« من به رویایی که داشتم رسیدم. حالا تنها یک محدودیت برایم مانده و آن هم آسمان است.»
خانواده لوبینگر روز گذشته اعلام کردند که او پس از مدتی تحمل بیماری جدی از دنیا رفته است. در بیانیه این خانواده آمده:« تیم لوبینگر در تاریخ ۱۶ فوریه در سن ۵۰ سالگی در شهر مونیخ از دنیا رفت. اسطوره سابق پرش با نیزه در حضور نزدیکانش چشم از جهان فروبست. او تا لحظه آخر جنگید اما این کار را به سبک خودش انجام داد. از هرگونه انتشار اطلاعات بیشتری در رسانهها به خاطر حفظ آرامش خانواده خودداری کنید.»
لوبینگر به داشتن اعتماد به نفس زیاد معروف بود و همین باعث شده بود که بسیار رفتار او را زننده بدانند و این ورزشکار را مغرور و متکبر خطاب کنند اما این قابل انکار نیست که دستاوردهای او باعث شد که این ورزش وارد مرحله جدیدی شود.
او مدال طلای اسلو ۱۹۹۹ را به دست آورد. در سال ۲۰۰۳ در مسابقات جهانی داخل سالن در بیرمنگام قهرمان شد و سه مدال هم در مسابقات داخل سالن اروپا کسب کرد. لوبینگر همچنین در چهار المپیک حضور داشت اما نتوانست در هیچ یک از آنها مدالی را از آن خودش کند.
در سال ۲۰۱۷ اعلام شد که این ورزشکار پر افتخار به بیماری سرطان خون تبدیل شده است و شیمی درمان، پیوند سلولهای بنیادی و انواع درمان روی او به کار گرفته شد اما جواب نداد.
او در مصاحبهای در اکتبر سال گذشته میلادی گفت:« دیگر درمانی روی من جواب نمیدهد. سرطان من بسیار پیشرفته شده است. صحبت کردن با فرزندانم بسیار دشوار است چون حالم واقعا بد است.»