در سالهای اخیر شمار زیادی از ورزشکاران ایرانی پس از اعزام به مسابقات بینالمللی به دلایل مختلف از بازگشت به ایران خودداری کردند.
رفتنهای بدون بازگشت حالا از بین نخبگان علمی به مهاجرت و پناهندگی ورزشکاران رسیده؛ سرمایههایی که سالها برای رشد آنان هزینه شده است، حالا رفتن و غربت را به ماندن در ایران و رقابت برای این پرچم ترجیح میدهند.
طی ۱۵ ماه گذشته چهرههای ورزشی مهمی از کشور مهاجرت کردهاند؛ سارا خادمالشریعه، یکتا جمالی، علی ارسلان، آرین ساعدپناه، عاطفه احمدی، شقایق باپیری و مرتضی ریگی تنها تعدادی از این لیست بلند هستند.
این مهاجرتها درحالی رخ داده است که برخی ورزشکاران ردههای پایه نیز ترجیح میدهند ایران را ترک کرده و ورزش حرفهای را در کشوری دیگر دنبال کنند.