لودگی‌های برخی مجریان تلویزیون به حد غیرقابل قبولی رسیده است. نمونه آن را در ویژه‌برنامه شب یلدا و شوخی سخیف با یحیی گل‌محمدی شاهد بودیم.

اما اصل ماجرا چیست؟ چرا مرزهای بی‌حرمتی در صداوسیما جابه‌جا شده؟ آیا این رفتارها فی‌البداهه است یا هدفی پشت آن قرار دارد؟ این‌گونه به نظر می‌رسد که صداوسیما فارغ از آن‌که اصل ملی بودن خود را فراموش کرده و به بولتنی جناحی بدل شده، ارزش‌های فرهنگی- اجتماعی خود را نیز به حراج گذاشته است. صداوسیما در رقابتی دوسرباخت با فضای مجازی قصد دارد خود را به بخشی از محتوای وایرال آن بدل کند تا هم بیشتر «دیده شود» هم آن‌چه «نمی‌خواهد دیده شود» تحت‌الشعاع قرار گیرد.

نمونه موفق این ایده جواد خیابانی است. او که گویا به مجری تراز صداوسیما بدل شده، در همه برنامه‌هایش چنان دست پر ظاهر می‌شود که تا روزها محتوای فضای مجازی را قبضه می‌کند. حال همین روش را دیگر مجریان تازه‌کار سیما هم درپیش گرفته‌اند با این تفاوت که از سر کم‌تجربگی به جای آن‌که «کلاه» بیاورند «سر» می‌آورند! البته در کلیات که همان وایرال شدن است، موفقند اما نزد افکار عمومی باخته‌اند؛ بد هم باخته‌اند.